W dniach 19 i 24 kwietnia2007 r. odbyły się interaktywne warsztaty dla studentów różnych specjalności z Akademii Medycznej w Warszawie. W obu edycjach uczestniczyło łącznie 38 osób.
Podczas warsztatów studenci:
W celu realizacji usług, strona korzysta z plików cookie zgodnie z Polityką dotyczącą cookie. Sam możesz określić warunki przechowywania i dostępu do nich w Twojej przeglądarce. - Zamknij
W dniach 19 i 24 kwietnia2007 r. odbyły się interaktywne warsztaty dla studentów różnych specjalności z Akademii Medycznej w Warszawie. W obu edycjach uczestniczyło łącznie 38 osób.
Podczas warsztatów studenci:
Drama jest metodą, która zakłada naukę poprzez doświadczenie, a ta forma jest mi bardzo bliska, cały czas wykorzystuje ją w swojej pracy z uczniami, studentami i osobami dorosłymi. Kurs pt. „Budowanie projektów” to kolejna okazja do zdobycia kompetencji, które wykorzystuję w swoim codziennym życiu zarówno prywatnym jak i zawodowym. Co więcej, jest to okazja do stworzenia projektu dramowego, który zwiększy komfort życia odbiorców, skłoni ich do refleksji, a może nawet pomoże w rozwiązaniu konkretnych problemów społecznych. Mam nadzieję, że stworzymy ciekawe i wartościowe projekty zmian społecznych, które pozwolą autorkom zrealizować się, a odbiorcom przyniosą pożądane i skuteczne zmiany.
Raport Krajowego Centrum ds. HIV/AIDS potwierdza, że lekarze, pielęgniarki, ratownicy medyczni i położne obawiają się kontaktu z osobami zakażonymi wirusem HIV. Niejednokrotnie wpływa to na obniżenie jakości usług medycznych lub jest przyczyną odmowy wykonania zabiegu. Czy wiedza, jaką zdobywają obecnie studenci Akademii Medycznej załatwia sprawę? Okazuje się, że studenci też się boją.
Przez kolejne trzy miesiące każda z pięciu grup spotykała się we własnym gronie, by samodzielnie dopracowywać własny projekt. Był to czas kiedy uczestnicy zgłębiali wiedzę na tematy, które zdecydowali sie poruszyć w swoich projektach, spotykali się z przedstawicielami instytucji, gdzie miały być realizowane projekty lub z samymi odbiorcami by jak najlepiej poznać ich potrzeby i możliwości. Wszystko po to, by projekty były realistyczne i zeby faktycznie wnosiły nową jakość w życie ludzi, dla których były tworzone.
Na styczniowych warsztatach uczestnicy „Budowania projektów” mieli okazję pracować z technikami teatralnymi wykorzystywanymi w edukacyjnych i profilaktycznych projektach dramowych. Szkolenie obejmowało m.in. pracę z przedmiotami. Uczestnicy poznali magię „walizki z przedmiotami”, jak również siłę oddziaływania i zasady tworzenia „stymulatorów” (ang. compound stimulus), czyli specjalnie przygotowanego zestawu przedmiotów, z którego wypływa historia dająca początek improwizacji i innym technikom pozwalającym na zgłębienie motywacji i emocji bohaterów.
W grudniu rozpoczęliśmy etap szkoleń dla uczestników „Budowania projektów dramowych”. Odbyły się dwa warsztaty z wykorzystania podstawowych technik dramowych w pracy z grupą. Uczestniczyło w nich w sumie 34 osoby w wieku od 19 do 31 lat, a wśród nich studenci i absolwenci animacji społeczno-kulturalnej, pedagogiki, psychologii, zdrowia publicznego, marketingu kultury i polonistyki.
Wielu z nich ma za sobą doświadczenie praktyk, pracy zawodowej lub wolontarystycznej w świetlicach środowiskowych, Ośrodkach Pomocy Społecznej, szkołach, organizacjach pozarządowych takich jak Amnesty International, Centrum Wolontariatu, Monar, Fundacja Synergia i in.
Program warsztatów obejmował podstawowe techniki dramowe (m.in. improwizacja, karty ról, antycypacja, pomnik, galeria, rzeźba), gry i zabawy integracyjne i budujące zespół, pracę z bajką oraz wybrane elementy pracy z grupą (budowanie kontraktu grupowego, angażowanie uczestników, tworzenie klimatu sprzyjającego przyswajaniu treści edukacyjnych).
Uczestnicy mieli okazję sami doświadczyć działania dramy, biorąc udział w grach, tworzeniu historii, improwizacjach i innych aktywnych formach pracy grupowej.
Po każdym bloku tematycznym następowało podsumowanie i wspólne odnajdywanie zasad rządzących dramą i pozwalających tworzyć własne scenariusze zajęć.
Był też czas na samodzielne tworzenie kart ról, ich testowanie i otrzymanie informacji zwrotnej, czyli wskazówek od grupy i prowadzących co do tego jak ulepszyć karty ról, aby spełniały one swoje funkcje.
Warsztaty odbyły się w gościnnych progach Zespółu Ognisk Wychowawczych im. Kazimierza Lisieckiego „Dziadka”, przy ul. Starej 4 w Warszawie – dziękujemy.
Dziękujemy uczestnikom i prowadzącym warsztaty za otwartość na nowe doświadczenia i za stworzenie niepowtarzalnej atmosfery, sprzyjającej nie tylko uczeniu się metody dramy, ale i zawieraniu przyjaźni oraz osobistej refleksji.
Realizacja „Budowania projektów dramowych” przebiega zgodnie z harmonogramem. Na stronie będziemy zamieszczać krótkie (foto)relacje z każdego etapu projektu. Zapraszamy do zamieszczania komentarzy, pytań i sugestii na naszym forum dyskusyjnym, zwłaszcza w dziale przeznaczonym tylko dla uczestników projektu – na forum budowania projektów.
Do udziału w projekcie zaprosiliśmy ludzi:
Głównym zamierzeniem Budowania projektów dramowych jest integracja młodych ludzi wokół realizacji projektów dramowych.
Planowane szkolenia oraz merytoryczna i organizacyjna opieka nad każdym zespołem projektowym zapewnią uczestnikom nie tylko możliwość doskonalenia własnych umiejętności, ale również wprowadzenia pozytywnych zmian społecznych w grupach, w których zostaną przeprowadzone projekty.
Projekt zakończony – w tej zakładce znajdują się dane pochodzące z okresu jego realizacji.
Zapraszamy do zapoznania się z aktualnie realizowanymi projektami
Otwieramy nowe możliwości dla ludzi, którzy chcą poznać metodę dramy i nauczyć się, jak budować własne projekty dramowe.
Książka „Drama stosowana jako narzędzie społecznej interwencji. Teoretyczne i praktyczne aspekty metody” pod redakcją Katarzyny Markowskiej-Byczek jest zbiorem artykułów polskich i brytyjskich praktyków dramy.
Część teoretyczna prezentuje główne techniki i nurty dramy stosowanej, m.in.: Teatr w Edukacji (TIE), Teatr Forum i Community Theatre (Teatr ze społecznością lokalną).
Trwający 20 minut dokument obrazuje wykorzystanie wybranych technik na przykładzie tematyki profilaktyki przemocy rówieśniczej. Jednakże każda z prezentowanych metod może służyć do pracy nad inną problematyką, m.in.: komunikacji, asertywności, rozwiązywania konfliktów w grupie.
Serdecznie zapraszamy do udziału w II Międzynarodowej Konferencji Dramy Stosowanej „Drama w pozytywnej profilaktyce” w dniach 26-28 listopada 2007 w Warszawie. Konferencja jest częścią szerszego programu Stowarzyszenia pt. „Brytyjska drama w Polsce”.
Serdecznie zapraszamy osoby mające doświadczenie w pracy z grupą do udziału w tygodniowej Letniej Szkole Dramy, która odbędzie się w dniach 1-7 lipca 2007 w Domaniewicach pod Krakowem. Letnia Szkoła Dramy jest częścią szerszego programu Stowarzyszenia pt. Brytyjska drama w Polsce.
Projekt zakończony – w tej zakładce znajdują się dane pochodzące z okresu jego realizacji.
Zapraszamy do zapoznania się z aktualnie realizowanymi projektami
Program Brytyjska drama w Polsce obejmuje szereg powiązanych ze sobą działań edukacyjnych, realizowanych przez Stowarzyszenie od stycznia do grudnia 2007 przy współpracy z brytyjskimi specjalistami dramy, prof. Johnem Somersem, Fioną Macbeth i Laurą Newton oraz polskimi praktykami dramy.
Jeśli chciałbyś uzyskać dodatkowe informacje dotyczące programu zapraszamy do kontaktu:
Wystawa zdjęć „Przystanek Improwizacja” autorstwa Rafała Pudło jest elementem projektu Artyści bez granic – program artystycznego dialogu międzykulturowego. Prezentowane zdjęcia pokazują życie codzienne mieszkających w Warszawie w Ośrodku dla Uchodźców przy ul. Improwizacji dzieci z Czeczenii. Zamieszkanie w Polsce jest dla nich pierwszym, kolejnym albo ostatnim przystankiem w ich życiu.
Reżyseria /directed by: Adam Sajnuk
Scenariusz /based on scenerio by : Jan Dulka
Obsada: uczestnicy projektu „Artyści bez Granic”
Partnerem projektu „Artyści bez granic” program artystycznego dialogu miedzykulturowego jest:
Inspiracją do projektu jest koncepcja teatru jako formy pracy ze społecznością lokalną i w niej samej, czyli tzw. ang. community theatre – teatru, który zbliża odmienne osobowości w celu wspólnego odkrywania i wyrażania opowieści przynależnych do danej społeczności. Teatr taki wiąże się ze stworzeniem wydarzenia teatralnego mającego znaczenie dla społeczności, w której powstaje, i jest wystawiane przede wszystkim przez członków tej społeczności. Continue reading
Głównym celem projektu „Atyści bez granic” jest propagowanie dialogu międzykulturowego między młodymi osobami polskiego pochodzenia i cudzoziemcami, poprzez stworzenie i wystawienie spektaklu teatralnego opartego na historiach imigrantów zamieszkujących teren Warszawy. Spektaklowi towarzyszyć będzie wystawa fotografii prezentująca kulturę i życie codziennie imigrantów przebywających w Warszawie oraz prezentacja multimedialna dokumentująca nasze działania.
Poprzez nasz projekt chcemy także:
Projekt zakończony – w tej zakładce znajdują się dane pochodzące z okresu jego realizacji.
Zapraszamy do zapoznania się z aktualnie realizowanymi projektami
Artyści bez granic – program artystycznego dialogu międzykulturowego to projekt dramowo- teatralno-fotograficzny, w który zaangażowani są młodzi aktorzy-amatorzy polskiego pochodzenia oraz imigranci mieszkający w Warszawie (w szczególności związani z partnerskim Ośrodkiem Migranta) — są to zarówno osoby z pozwoleniem na pobyt stały lub czasowy, jak i te dopiero poddawane procedurze legalizacji pobytu i przebywające w związku z tym w ośrodkach dla uchodźców.
Działania podjęte podczas realizacji projektu to miedzy innymi warsztaty dramowe, spektakl teatralny i wystawa fotograficzna pokazująca życie codzienne imigrantów. Część dramowa projektu, mająca charakter integracyjny, daje możliwość wymiany doświadczeń między imigrantami i osobami polskiego pochodzenia. Scenariusz spektaklu, napisany przez Jana Dulkę, oparty jest na bazie historii opowiedzianych przez imigrantów. Historie te zostały zebrane podczas warsztatów, w trakcie wizyt w Ośrodku Migranta oraz spotkań indywidualnych Polaków i Cudzoziemców uczestniczących w projekcie.
Celem projektu jest stworzenie wystawy fotograficznej oraz przedstawienia, które odda rzeczywistość imigranckich trudów, a jednocześnie będzie działaniem twórczym o wysokim poziomie artystycznym. W projekt zaangażowani są profesjonaliści, m.in. reżyser Teatru Konsekwentnego Adam Sajnuk oraz fotograf Rafał Pudło.
Patronat Honorowy: Adam Borowski — Honorowy Konsul Republiki Iczkerii
Projekt realizowany jest w ramach Europejskiego
Roku Dialogu Międzykulturowego 2008.
Seminarium „Drama w pozytywnej profilaktyce agresji rówieśniczej” to możliwość do zapoznania się z innowacyjnym programem profilaktycznym „SPOKO- SPOtkania z KOnfliktem” adresowanym do gimnazjalistów. Uczestnicy będą mieli szansę doświadczyć na sobie działania dramy jako interaktywnej metody pracy z grupą oraz wziąć udział w panelu dyskusyjnym. Poniżej znajduje się program seminarium – zapraszamy do zapoznania się ze szczegółami oraz dokonywania zgłoszeń.
Część otrzymanych rekomendacji postanowiliśmy zeskanować i zamieścić na stronie. Zapraszamy więc do zapoznania się z nimi:
Szczegółowe cele profilaktyczno-edukacyjnego projektu „SPOKO” to przede wszystkim:
Program „SPOKO – SPOtkania z KOnfliktem” może być realizowany na zamówienie szkoły lub innej placówki pobytu młodzieży w wieku gimnazjalnym. Szkoła / placówka, może pozyskać finansowanie na realizację projektu z lokalnej Komisji ds. Rozwiązywania Problemów Alkoholowych lub Wydziału Spraw Społecznych i Zdrowia właściwego dla siebie Urzędu Dzielnicy/Miasta. Zapraszamy do obejrzenia oferty i kosztorysu.
Przepis na stworzenie udanego spektaklu interaktywnego w Teatrze edukacyjnym (z ang. Teathre In Education) wydaje się jest bardzo prosty, jednak wymaga od twórców wiele pracy i wytrwałości. By spektakl był dobry potrzebujemy kilku mocno zaangażowanych aktorów-wolontariuszy, gotowych poświęcić swój czas. Kolejnym ważnym elementem jest znajomość środowiska, dla którego tworzymy spektakl. Najistotniejszym zaś składnikiem jest przede wszystkim dużo pomysłów i kreatywność grupy odbiorców.
W każdą środę w Szkole Podstawowej nr 6 w Krośnie odbywały się popołudniowe zajęcia, warsztaty dramowe kształtujące umiejętność współpracy i komunikacji. Przez wiele miesięcy dzieci podawały pomysły na scenariusz spektaklu interaktywnego.
Jednak zajęcia 28 marca 2012 roku były wyjątkowe i długo wyczekiwane przez dzieci. Otóż tego dnia do szkoły przyjechali aktorzy-wolontariusze, którzy zaprezentowali fragment spektaklu na podstawie stworzonej przez dzieci historii.
Była to wspaniała okazja do zdobycia informacji zwrotnej od widzów – czy przedstawiona przez aktorów historia jest wiarygodna dla środowiska szkolnego i czy w ogóle jest atrakcyjna dla dzieci. Całe spotkanie odbywało się w bardzo przyjaznej i sprzyjającej pracy atmosferze. Zanim aktorzy zaprezentowali historię, był czas na integracje dzieci i aktorów. Rozgrzewki dramowe i gry przełamały pierwsze lody, co później pozwoliło dzieciom z odwagą szczerze wygłaszać swoją opinię, a także wypowiadać się, jakie zmiany powinniśmy wprowadzić do historii by była ona jeszcze ciekawsza.
Konstruktywna krytyka dzieci była bardzo istotna. Nikt z nas wcześniej nie wiedział, że słowa „wypchaj się”, powiedziane w kryzysowej scenie przez główną bohaterkę spektaklu – Milenę, do jednej z koleżanek, mogą wywołać u dzieci oburzenie: „Przecież to bardzo nieładnie! Dzieci nigdy tak nie mówią!” – pouczyła Kasia. Dzieci podczas spotkania tworzyły z pomocą aktorów nowe scenki, które były dla twórców spektaklu inspiracją i naświetleniem ważnych dla dzieci problemów.
Podczas spotkania mogliśmy zaobserwować czy historia, udoskonalona i przedstawiona dzieciom w czerwcu, będzie miała odniesienie do ich rzeczywistości i czy będzie być może impulsem do zmiany na lepsze. Jaki będzie finał całego procesu tworzenia teatru i jak pomysły na rozwiązanie problemów głównej bohaterki będą miały dzieci – okaże się 1 czerwca, podczas festynu rodzinnego w Szkole Podstawowej nr 6 w Krośnie. Spektakl będzie można oglądać w telewizji internetowej www.krosno24.pl. Serdecznie zapraszamy!
Przygotowania do prezentacji interaktywnego spektaklu trwały długo, bo aż od marca 2012 roku. W realizacji spektaklu brało udział ośmioro wolontariuszy oraz dwie trenerki dramy.
„To doskonałe doświadczenie, dla nas wolontariuszy. Pierwszy raz biorę udział w tworzeniu interaktywnego spektakl. To wspaniałe, że mogę się wszystkiemu przyglądać „od kuchni” i wnosić swoje własne pomysły” – mówi wolontariuszka Eva, która aby wziąć udział w projekcie przyjechała specjalnie z… Norwegii.
W dniach 19 i 24 kwietnia2007 r. odbyły się interaktywne warsztaty dla studentów różnych specjalności z Akademii Medycznej w Warszawie. W obu edycjach uczestniczyło łącznie 38 osób.
Podczas warsztatów studenci:
Drama jest metodą, która zakłada naukę poprzez doświadczenie, a ta forma jest mi bardzo bliska, cały czas wykorzystuje ją w swojej pracy z uczniami, studentami i osobami dorosłymi. Kurs pt. „Budowanie projektów” to kolejna okazja do zdobycia kompetencji, które wykorzystuję w swoim codziennym życiu zarówno prywatnym jak i zawodowym. Co więcej, jest to okazja do stworzenia projektu dramowego, który zwiększy komfort życia odbiorców, skłoni ich do refleksji, a może nawet pomoże w rozwiązaniu konkretnych problemów społecznych. Mam nadzieję, że stworzymy ciekawe i wartościowe projekty zmian społecznych, które pozwolą autorkom zrealizować się, a odbiorcom przyniosą pożądane i skuteczne zmiany.
Raport Krajowego Centrum ds. HIV/AIDS potwierdza, że lekarze, pielęgniarki, ratownicy medyczni i położne obawiają się kontaktu z osobami zakażonymi wirusem HIV. Niejednokrotnie wpływa to na obniżenie jakości usług medycznych lub jest przyczyną odmowy wykonania zabiegu. Czy wiedza, jaką zdobywają obecnie studenci Akademii Medycznej załatwia sprawę? Okazuje się, że studenci też się boją.
Przez kolejne trzy miesiące każda z pięciu grup spotykała się we własnym gronie, by samodzielnie dopracowywać własny projekt. Był to czas kiedy uczestnicy zgłębiali wiedzę na tematy, które zdecydowali sie poruszyć w swoich projektach, spotykali się z przedstawicielami instytucji, gdzie miały być realizowane projekty lub z samymi odbiorcami by jak najlepiej poznać ich potrzeby i możliwości. Wszystko po to, by projekty były realistyczne i zeby faktycznie wnosiły nową jakość w życie ludzi, dla których były tworzone.
Na styczniowych warsztatach uczestnicy „Budowania projektów” mieli okazję pracować z technikami teatralnymi wykorzystywanymi w edukacyjnych i profilaktycznych projektach dramowych. Szkolenie obejmowało m.in. pracę z przedmiotami. Uczestnicy poznali magię „walizki z przedmiotami”, jak również siłę oddziaływania i zasady tworzenia „stymulatorów” (ang. compound stimulus), czyli specjalnie przygotowanego zestawu przedmiotów, z którego wypływa historia dająca początek improwizacji i innym technikom pozwalającym na zgłębienie motywacji i emocji bohaterów.
W grudniu rozpoczęliśmy etap szkoleń dla uczestników „Budowania projektów dramowych”. Odbyły się dwa warsztaty z wykorzystania podstawowych technik dramowych w pracy z grupą. Uczestniczyło w nich w sumie 34 osoby w wieku od 19 do 31 lat, a wśród nich studenci i absolwenci animacji społeczno-kulturalnej, pedagogiki, psychologii, zdrowia publicznego, marketingu kultury i polonistyki.
Wielu z nich ma za sobą doświadczenie praktyk, pracy zawodowej lub wolontarystycznej w świetlicach środowiskowych, Ośrodkach Pomocy Społecznej, szkołach, organizacjach pozarządowych takich jak Amnesty International, Centrum Wolontariatu, Monar, Fundacja Synergia i in.
Program warsztatów obejmował podstawowe techniki dramowe (m.in. improwizacja, karty ról, antycypacja, pomnik, galeria, rzeźba), gry i zabawy integracyjne i budujące zespół, pracę z bajką oraz wybrane elementy pracy z grupą (budowanie kontraktu grupowego, angażowanie uczestników, tworzenie klimatu sprzyjającego przyswajaniu treści edukacyjnych).
Uczestnicy mieli okazję sami doświadczyć działania dramy, biorąc udział w grach, tworzeniu historii, improwizacjach i innych aktywnych formach pracy grupowej.
Po każdym bloku tematycznym następowało podsumowanie i wspólne odnajdywanie zasad rządzących dramą i pozwalających tworzyć własne scenariusze zajęć.
Był też czas na samodzielne tworzenie kart ról, ich testowanie i otrzymanie informacji zwrotnej, czyli wskazówek od grupy i prowadzących co do tego jak ulepszyć karty ról, aby spełniały one swoje funkcje.
Warsztaty odbyły się w gościnnych progach Zespółu Ognisk Wychowawczych im. Kazimierza Lisieckiego „Dziadka”, przy ul. Starej 4 w Warszawie – dziękujemy.
Dziękujemy uczestnikom i prowadzącym warsztaty za otwartość na nowe doświadczenia i za stworzenie niepowtarzalnej atmosfery, sprzyjającej nie tylko uczeniu się metody dramy, ale i zawieraniu przyjaźni oraz osobistej refleksji.
Realizacja „Budowania projektów dramowych” przebiega zgodnie z harmonogramem. Na stronie będziemy zamieszczać krótkie (foto)relacje z każdego etapu projektu. Zapraszamy do zamieszczania komentarzy, pytań i sugestii na naszym forum dyskusyjnym, zwłaszcza w dziale przeznaczonym tylko dla uczestników projektu – na forum budowania projektów.
Do udziału w projekcie zaprosiliśmy ludzi:
Głównym zamierzeniem Budowania projektów dramowych jest integracja młodych ludzi wokół realizacji projektów dramowych.
Planowane szkolenia oraz merytoryczna i organizacyjna opieka nad każdym zespołem projektowym zapewnią uczestnikom nie tylko możliwość doskonalenia własnych umiejętności, ale również wprowadzenia pozytywnych zmian społecznych w grupach, w których zostaną przeprowadzone projekty.
Projekt zakończony – w tej zakładce znajdują się dane pochodzące z okresu jego realizacji.
Zapraszamy do zapoznania się z aktualnie realizowanymi projektami
Otwieramy nowe możliwości dla ludzi, którzy chcą poznać metodę dramy i nauczyć się, jak budować własne projekty dramowe.
Książka „Drama stosowana jako narzędzie społecznej interwencji. Teoretyczne i praktyczne aspekty metody” pod redakcją Katarzyny Markowskiej-Byczek jest zbiorem artykułów polskich i brytyjskich praktyków dramy.
Część teoretyczna prezentuje główne techniki i nurty dramy stosowanej, m.in.: Teatr w Edukacji (TIE), Teatr Forum i Community Theatre (Teatr ze społecznością lokalną).
Trwający 20 minut dokument obrazuje wykorzystanie wybranych technik na przykładzie tematyki profilaktyki przemocy rówieśniczej. Jednakże każda z prezentowanych metod może służyć do pracy nad inną problematyką, m.in.: komunikacji, asertywności, rozwiązywania konfliktów w grupie.
Serdecznie zapraszamy do udziału w II Międzynarodowej Konferencji Dramy Stosowanej „Drama w pozytywnej profilaktyce” w dniach 26-28 listopada 2007 w Warszawie. Konferencja jest częścią szerszego programu Stowarzyszenia pt. „Brytyjska drama w Polsce”.
Serdecznie zapraszamy osoby mające doświadczenie w pracy z grupą do udziału w tygodniowej Letniej Szkole Dramy, która odbędzie się w dniach 1-7 lipca 2007 w Domaniewicach pod Krakowem. Letnia Szkoła Dramy jest częścią szerszego programu Stowarzyszenia pt. Brytyjska drama w Polsce.
Projekt zakończony – w tej zakładce znajdują się dane pochodzące z okresu jego realizacji.
Zapraszamy do zapoznania się z aktualnie realizowanymi projektami
Program Brytyjska drama w Polsce obejmuje szereg powiązanych ze sobą działań edukacyjnych, realizowanych przez Stowarzyszenie od stycznia do grudnia 2007 przy współpracy z brytyjskimi specjalistami dramy, prof. Johnem Somersem, Fioną Macbeth i Laurą Newton oraz polskimi praktykami dramy.
Jeśli chciałbyś uzyskać dodatkowe informacje dotyczące programu zapraszamy do kontaktu:
Wystawa zdjęć „Przystanek Improwizacja” autorstwa Rafała Pudło jest elementem projektu Artyści bez granic – program artystycznego dialogu międzykulturowego. Prezentowane zdjęcia pokazują życie codzienne mieszkających w Warszawie w Ośrodku dla Uchodźców przy ul. Improwizacji dzieci z Czeczenii. Zamieszkanie w Polsce jest dla nich pierwszym, kolejnym albo ostatnim przystankiem w ich życiu.
Reżyseria /directed by: Adam Sajnuk
Scenariusz /based on scenerio by : Jan Dulka
Obsada: uczestnicy projektu „Artyści bez Granic”
Partnerem projektu „Artyści bez granic” program artystycznego dialogu miedzykulturowego jest:
Inspiracją do projektu jest koncepcja teatru jako formy pracy ze społecznością lokalną i w niej samej, czyli tzw. ang. community theatre – teatru, który zbliża odmienne osobowości w celu wspólnego odkrywania i wyrażania opowieści przynależnych do danej społeczności. Teatr taki wiąże się ze stworzeniem wydarzenia teatralnego mającego znaczenie dla społeczności, w której powstaje, i jest wystawiane przede wszystkim przez członków tej społeczności. Continue reading
Głównym celem projektu „Atyści bez granic” jest propagowanie dialogu międzykulturowego między młodymi osobami polskiego pochodzenia i cudzoziemcami, poprzez stworzenie i wystawienie spektaklu teatralnego opartego na historiach imigrantów zamieszkujących teren Warszawy. Spektaklowi towarzyszyć będzie wystawa fotografii prezentująca kulturę i życie codziennie imigrantów przebywających w Warszawie oraz prezentacja multimedialna dokumentująca nasze działania.
Poprzez nasz projekt chcemy także:
Projekt zakończony – w tej zakładce znajdują się dane pochodzące z okresu jego realizacji.
Zapraszamy do zapoznania się z aktualnie realizowanymi projektami
Artyści bez granic – program artystycznego dialogu międzykulturowego to projekt dramowo- teatralno-fotograficzny, w który zaangażowani są młodzi aktorzy-amatorzy polskiego pochodzenia oraz imigranci mieszkający w Warszawie (w szczególności związani z partnerskim Ośrodkiem Migranta) — są to zarówno osoby z pozwoleniem na pobyt stały lub czasowy, jak i te dopiero poddawane procedurze legalizacji pobytu i przebywające w związku z tym w ośrodkach dla uchodźców.
Działania podjęte podczas realizacji projektu to miedzy innymi warsztaty dramowe, spektakl teatralny i wystawa fotograficzna pokazująca życie codzienne imigrantów. Część dramowa projektu, mająca charakter integracyjny, daje możliwość wymiany doświadczeń między imigrantami i osobami polskiego pochodzenia. Scenariusz spektaklu, napisany przez Jana Dulkę, oparty jest na bazie historii opowiedzianych przez imigrantów. Historie te zostały zebrane podczas warsztatów, w trakcie wizyt w Ośrodku Migranta oraz spotkań indywidualnych Polaków i Cudzoziemców uczestniczących w projekcie.
Celem projektu jest stworzenie wystawy fotograficznej oraz przedstawienia, które odda rzeczywistość imigranckich trudów, a jednocześnie będzie działaniem twórczym o wysokim poziomie artystycznym. W projekt zaangażowani są profesjonaliści, m.in. reżyser Teatru Konsekwentnego Adam Sajnuk oraz fotograf Rafał Pudło.
Patronat Honorowy: Adam Borowski — Honorowy Konsul Republiki Iczkerii
Projekt realizowany jest w ramach Europejskiego
Roku Dialogu Międzykulturowego 2008.
Seminarium „Drama w pozytywnej profilaktyce agresji rówieśniczej” to możliwość do zapoznania się z innowacyjnym programem profilaktycznym „SPOKO- SPOtkania z KOnfliktem” adresowanym do gimnazjalistów. Uczestnicy będą mieli szansę doświadczyć na sobie działania dramy jako interaktywnej metody pracy z grupą oraz wziąć udział w panelu dyskusyjnym. Poniżej znajduje się program seminarium – zapraszamy do zapoznania się ze szczegółami oraz dokonywania zgłoszeń.
Część otrzymanych rekomendacji postanowiliśmy zeskanować i zamieścić na stronie. Zapraszamy więc do zapoznania się z nimi:
Szczegółowe cele profilaktyczno-edukacyjnego projektu „SPOKO” to przede wszystkim:
Program „SPOKO – SPOtkania z KOnfliktem” może być realizowany na zamówienie szkoły lub innej placówki pobytu młodzieży w wieku gimnazjalnym. Szkoła / placówka, może pozyskać finansowanie na realizację projektu z lokalnej Komisji ds. Rozwiązywania Problemów Alkoholowych lub Wydziału Spraw Społecznych i Zdrowia właściwego dla siebie Urzędu Dzielnicy/Miasta. Zapraszamy do obejrzenia oferty i kosztorysu.
Przepis na stworzenie udanego spektaklu interaktywnego w Teatrze edukacyjnym (z ang. Teathre In Education) wydaje się jest bardzo prosty, jednak wymaga od twórców wiele pracy i wytrwałości. By spektakl był dobry potrzebujemy kilku mocno zaangażowanych aktorów-wolontariuszy, gotowych poświęcić swój czas. Kolejnym ważnym elementem jest znajomość środowiska, dla którego tworzymy spektakl. Najistotniejszym zaś składnikiem jest przede wszystkim dużo pomysłów i kreatywność grupy odbiorców.
W każdą środę w Szkole Podstawowej nr 6 w Krośnie odbywały się popołudniowe zajęcia, warsztaty dramowe kształtujące umiejętność współpracy i komunikacji. Przez wiele miesięcy dzieci podawały pomysły na scenariusz spektaklu interaktywnego.
Jednak zajęcia 28 marca 2012 roku były wyjątkowe i długo wyczekiwane przez dzieci. Otóż tego dnia do szkoły przyjechali aktorzy-wolontariusze, którzy zaprezentowali fragment spektaklu na podstawie stworzonej przez dzieci historii.
Była to wspaniała okazja do zdobycia informacji zwrotnej od widzów – czy przedstawiona przez aktorów historia jest wiarygodna dla środowiska szkolnego i czy w ogóle jest atrakcyjna dla dzieci. Całe spotkanie odbywało się w bardzo przyjaznej i sprzyjającej pracy atmosferze. Zanim aktorzy zaprezentowali historię, był czas na integracje dzieci i aktorów. Rozgrzewki dramowe i gry przełamały pierwsze lody, co później pozwoliło dzieciom z odwagą szczerze wygłaszać swoją opinię, a także wypowiadać się, jakie zmiany powinniśmy wprowadzić do historii by była ona jeszcze ciekawsza.
Konstruktywna krytyka dzieci była bardzo istotna. Nikt z nas wcześniej nie wiedział, że słowa „wypchaj się”, powiedziane w kryzysowej scenie przez główną bohaterkę spektaklu – Milenę, do jednej z koleżanek, mogą wywołać u dzieci oburzenie: „Przecież to bardzo nieładnie! Dzieci nigdy tak nie mówią!” – pouczyła Kasia. Dzieci podczas spotkania tworzyły z pomocą aktorów nowe scenki, które były dla twórców spektaklu inspiracją i naświetleniem ważnych dla dzieci problemów.
Podczas spotkania mogliśmy zaobserwować czy historia, udoskonalona i przedstawiona dzieciom w czerwcu, będzie miała odniesienie do ich rzeczywistości i czy będzie być może impulsem do zmiany na lepsze. Jaki będzie finał całego procesu tworzenia teatru i jak pomysły na rozwiązanie problemów głównej bohaterki będą miały dzieci – okaże się 1 czerwca, podczas festynu rodzinnego w Szkole Podstawowej nr 6 w Krośnie. Spektakl będzie można oglądać w telewizji internetowej www.krosno24.pl. Serdecznie zapraszamy!
Przygotowania do prezentacji interaktywnego spektaklu trwały długo, bo aż od marca 2012 roku. W realizacji spektaklu brało udział ośmioro wolontariuszy oraz dwie trenerki dramy.
„To doskonałe doświadczenie, dla nas wolontariuszy. Pierwszy raz biorę udział w tworzeniu interaktywnego spektakl. To wspaniałe, że mogę się wszystkiemu przyglądać „od kuchni” i wnosić swoje własne pomysły” – mówi wolontariuszka Eva, która aby wziąć udział w projekcie przyjechała specjalnie z… Norwegii.