Teatr Uciśnionych (Theatre of the Oppressed) – to koncepcja Augusto Boala, reżysera, aktywisty brazylijskiego, stworzona w latach 70′ w czasach dyktatury w Brazylii. Początkowo był to teatr politycznie zaangażowany; z czasem znalazł zastosowanie jako narzędzie zmiany społecznej w przeciwstawianiu się wszelkim formom dyskryminacji na tle kulturowym, płciowym, etnicznym, rasowym, seksualnym, politycznym religijnym, ekonomicznym, historycznym. Adaptacja technik znalazła też swoje zastosowanie w edukacji, pokazując siłę teatru na rzecz emancypacji w edukacji. Od lat 90 Theatre of the Oppressed zaczął rozprzestrzeniać się po całym świecie.
Augusto Boal wykorzystał teatr jako narzędzie do dialogu społecznego. Uważał , że „wszyscy jesteśmy aktorami, bo wszyscy gramy, wszyscy jesteśmy widzami, bo wszyscy obserwujemy” (por. Games for Actors and Non Actors) i każdy człowiek ma prawo do wyrażenia się poprzez sztukę. Teatr Uciśnionych to teatr społecznie zaangażowany, nastawiony na szukanie rozwiązań dla istniejących w naszych społecznościach opresji, który ma wzmacniać demokrację i współpracę obywateli – członków społeczności.
Poszczególne techniki Teatru Uciśnionych, w tym Teatr Forum, pozwalają włączyć do debaty społecznej szersze grupy osób, w tym te często marginalizowane. Pomagają szukać takich rozwiązań istniejących opresji, które uwzględniają perspektywę każdego.
