Cel: Zwiększenie świadomości na temat zasad wzajemnego słuchania oraz korzyści wynikających z różnorodności.
ĆWICZENIA
W naszym warsztacie dramowym dotyczącym słuchania i różnorodności wykorzystaliśmy dwie techniki, które poznaliśmy w ramach Dramowej Akademii Wolontariackiej – fotografie i karty ról.
Każde z ćwiczeń było poprzedzone rozgrzewkami oraz zabawami wprowadzającymi.
- Do fotografii wprowadziliśmy młodzież poprzez zastosowanie ról w kręgach
W naszym życiu wcielamy się w różne role. Nie mamy tu na myśli szkolnych Akademii czy przedstawień teatralnych. Jesteśmy córkami/synami, uczniami/uczennicami, przyjaciółkami/przyjaciółmi. W tym ćwiczeniu chcemy się skupić na sytuacjach z życia codziennego, na naszych relacji z rówieśnikami, rodzeństwem oraz rodzicami. Jedna grupa – tworzy krąg wewnętrzny, druga krąg zewnętrzny, stojąc w parach twarzą do siebie. W ćwiczeniu tym nie używamy przemocy, niemiłych słów, itp.
– Drużyna unihokejowa (dwóch zawodników – jeden przez przypadek uderzył drugiego w czasie meczu)
– Rodzeństwo (konflikt o pożyczoną potajemnie rzecz. Jedna osoba pożyczyła sweter siostry/brata bez jej wiedzy, druga osoba właśnie odkryła, że swetra nie ma, ponieważ chciała go nałożyć)
– Mama-dziecko (mama wraca z wywiadówki, dziecko nie poinformowało złej ocenie, próbuje się tłumaczyć)
REAKCJE UCZESTNIKÓW:
To było pierwsze bardziej złożone ćwiczenie dramowe z wchodzeniem w role. Uczniowie byli nim zainteresowani i angażowali się w jego wykonanie. W związku z nieparzystą ilością uczestników jeden wolontariusz w nim uczestniczył – co było dość krępujące i onieśmielające dla uczniów. Ponadto w pierwszej improwizacji wielu uczniów wprowadziło akty przemocy dlatego trzeba było ją zatrzymać.
- FOTOGRAFIE
- WSTĘP – Instrukcja i przedstawienie ćwiczenia.
FOTOGRAFIA – to inaczej zatrzymany w bezruchu obraz jakiejś sytuacji, jakiegoś zdarzenia. Można ją stworzyć poprzez odpowiednie ułożenie ciała, wyraz twarzy, ustawienie postaci względem siebie. Wyraża relację pomiędzy uczestnikami, pokazuje jakieś zdarzenie lub problem oraz emocje. Jak patrzymy na nią z boku widzimy zatrzymany w czasie obrazek, jak na zdjęciu.
Wyjaśnienie: Co to oznacza klaśnięcie, stop klatka i zastygnięcie.
Teraz będziemy pracować nad blokadami w słuchaniu. Za chwilę każda z grup otrzyma balon, który symbolizuje inną blokadę. By uzyskać opis tego, nad czym macie pracować w tym ćwiczeniu, każda z grup usunie swoją blokadę w dowolny sposób. Waszym zadaniem będzie zapoznać się z opisem w ciągu 5 min. i wymyślić sposób w jaki chcecie przedstawić daną sytuacją. Pamiętając przy tym, że każdy z Was odgrywa inną rolę w określonej sytuacji fikcyjnej.
REAKCJE UCZESTNIKÓW:
Praca metodą fotografii była dość trudna i skomplikowana przy tak dużej liczbie uczestników warsztatów (26) i liczbie przedstawianych fotografii (5). Jest to technika złożona i czasochłonna. Zrezygnowaliśmy w każdej grupie z 1 fotografii a mimo to trudno było utrzymać uwagę i zainteresowanie uczniów przedstawianą fotografią. Uczniowie z którymi prowadziliśmy warsztaty pierwszy raz pracowali w ten sposób, kilkoro z nich nie chciało angażować się w realizacji swojej fotografii. Mieliśmy małe poczucie chaosu przy prowadzeniu tego ćwiczenia. Większa część uczniów jednak zaangażowała się w prezentacje swojej fotografii i omawianie pozostałych. W trakcie warsztatu i przy omawianiu widać było że trafnie wybraliśmy jego temat – blokady w słuchaniu. Cieszymy się że uczniowie sami doszli do wniosków dotyczących tego co mogą zrobić, aby lepiej się dogadać – słuchając wzajemnie.
Technika ta opiera się na fikcyjnej sytuacji konfliktowej, w czasie której uczestnicy mają dużą swobodę kształtowania swoich zachowań. Dzięki niej istnieje możliwość zaobserwowania różnych rozwiązań tego samego problemu. Jest stosowana przede wszystkim do zwiększania kompetencji komunikacyjnych oraz uczy, że poznanie drugiego człowieka opiera się zrozumieniu jego punktu widzenia.
Każdy z Was, w parach, w których siedzicie, otrzyma swoją kartę, a na niej opis postaci. Macie 5 min., by się z nim zapoznać. Następnie 2 minuty na ułożenie sobie w głowie roli. Potem będziecie 2 ze sobą rozmawiać na sygnał prowadzącego.
REAKCJE UCZESTNIKÓW:
Uczestnicy zareagowali bardzo naturalnie, chętnie weszli w role i rozmawiali ze sobą. Uczniowie z klasy 4b bardzie zaangażowali się w to ćwiczenie i w kręgach mogliśmy zadawać im więcej pogłębiających pytań. Natomiast uczniowie z klasy 4c (bardzo rywalizującej) w końcowym szpalerze ustawili się w zaskakujący sposób co mogłoby wskazywać że dla niektórych to zadanie miało cechy psychodramy.
REZULTATY
Uzyskaliśmy nowe umiejętności, narzędzia oraz wiedzę jak można pracować z grupą, a co najważniejsze przećwiczyliśmy, mogliśmy przećwiczyć je w praktyce. Widzieliśmy, że uczniowie chętnie angażują się w różnego rodzaju rozgrzewki i ćwiczenia wprowadzające, trudniejsza była dla nich praca techniką fotografii. Odkryliśmy, że w momencie wprowadzenia konsekwencji za nie przestrzeganie kontraktu praca była dużo łatwiejsza, przyjemniejsza, a tym samym bardziej owocna. Jesteśmy dumni z wniosków do jakich dochodzili uczniowie na temat korzyści wynikających ze wzajemnego słuchania się oraz tego, że różnimy się między sobą
Monika Kur
