Jesteśmy uczestnikami pierwszej edycji Dramowej Akademii Wolontariackiej w województwie świętokrzyskim. Naszą grupę „1,2,3” (czytaj: raz, dwa, trzy) tworzą: Karolina Smutek – pedagog, Magdalena Pradziej – studentka pedagogiki oraz Mieszko Adamczyk – psycholog. Jako Wolontariusze DAW przygotowaliśmy i organizowaliśmy warsztaty integracyjne dla młodzieży.
W skrócie o nas…
Było nas troje, nasze drogi prowadziły odrębnymi ścieżkami, aż do momentu, gdy postanowiliśmy zostać uczestnikami DAWu w województwie świętokrzyskim. W tym momencie (acz prawdopodobnie były to trzy różne momenty) nasze losy zaczęły się splatać. Efektem owego splotu był warsztat, który przygotowaliśmy dla członków Koła Wolontariatu działającego w Centrum Kształcenia „AWANS” w Kielcach. Warsztat ten poprowadziliśmy 18 stycznia 2012 r. Ale zanim do tego doszło minęło trochę czasu…
Nasze losy
Pierwszym etapem, przez jaki przebrnęliśmy było „sito selekcyjne” dla kandydatów na uczestników Akademii Dramowej. Poznaliśmy się na zajęciach integracyjnych, a dwa tygodnie później spotkaliśmy się na pierwszym warsztacie dotyczącym założeń projektu DAW oraz zagadnienia kapitału społecznego. Wtedy też z woli czekoladek zostaliśmy połączeni węzłem „w bycie” jedną grupą.
Po warsztacie pełni energii przystąpiliśmy do obmyślania planu wykonania zadania. Polegało ono na wybraniu grupy dla której mieliśmy zaoferować warsztat. Jak już we wstępie wspomniałem: „było nas troje” a czworo być powinno, więc naszą energią i tudzież innymi walorami zaczęliśmy nadrabiać braki kadrowe. Błyskawicznie realizowaliśmy wytyczane w międzyczasie mini-cele.
W tym okresie największym wyzwaniem dla nas było stworzenie, przeprowadzenie i zanalizowanie potrzeb w naszej grupie docelowej. Wspólnymi siłami nam się udało. W efekcie przekonaliśmy się, że odbiorcy naszych warsztatów są grupą, która jest mało zintegrowana. Wynikało to z faktu, że osoby należące do Koła Wolontariatu są uczniami różnych klas i spotykają się najczęściej przy organizacji wspólnych działań. Postanowiliśmy temu „wyjść naprzeciw” i zaczęliśmy planować warsztat pod tytułem: „Integracja na full”.
Ale zanim przystąpiliśmy do dzieła kreacji pojechaliśmy do Domaniewic.
Odbył się tam czterodniowy warsztat przybliżający nam dramowe techniki i ich zastosowanie. Tam dobrze się bawiliśmy, integrowaliśmy i duużo się uczyliśmy. Po tym wyjeździe wyposażeni w nową wiedzę zaczęliśmy opracowywać plany naszego warsztatu.
Realizacja owego zadania – pod bacznym okiem Joli Zawór – tutorki naszej przebiegała falowo (gdyż jak wiadomo w Polsce nie pracuje się od 24 grudnia do 2 stycznia), ale ostatecznie udało nam się stworzyć konstrukt hipotetyczny: plan naszego warsztatu. Wypełniliśmy go treścią prawdopodobnych zajęć, które chcieliśmy poprowadzić naszą dzielną drużyną.
Dzieło nasze przeszło prawdziwy chrzest bojowy na warsztacie superwizyjnym, który unaocznił nam pewne kwestie. Część trudności rozwiązaliśmy, część wycięliśmy, a część… cóż została wyparta z naszej świadomości. Po warsztacie superwizyjnym i po konsultacji finalnej z Jolą zmodyfikowaliśmy nasz scenariusz warsztatu.
Opracowana wersja scenariusza 2.0 została przeniesiona z hipotetycznych założeń na realne życie w dniu18 stycznia 2012roku.
Integracja na full – dane ogólne
Kilka istotnych informacji związanych z przeprowadzonym warsztatem:
Miejsce akcji: ul. Helenówek 2 i 4, 25-661 Kielce, Centrum Kształcenia „AWANS”, sala historyczna.
Czas akcji: 18 stycznia 2012 r., w godzinach 14:30 – 18:30.
Uczestnicy: 16 uczniów/wolontariuszy – członków Koła Wolontariatu działającego w w/w placówce.
Prowadzący: Karolina Smutek, Magdalena Pradziej, Adrian Adamczyk.
Cel akcji: Przeprowadzenie warsztatu „Integracja na full”.
Cel główny warsztatu: Integracja członków Koła Wolontariatu oraz rozwinięcie jej potencjału w zakresie realizacji wspólnych przedsięwzięć.
Cele szczegółowe warsztatu:
- Uwydatnienie mocnych stron członków zespołu.
- Określenie cech Dream Team oraz Bad Team (ku przestrodze).
- Przybliżenie zagadnienia „wolontariat – dawca i odbiorca”.
- Rozwijanie umiejętności współpracy grupowej.
Zastosowane techniki dramowe: praca z przedmiotami, fotografie oraz śmieszna improwizacja.
Wypowiedzi uczestników zajęć z ankiety ewaluacyjnej po warsztatach „Integracja na full”:
„Dzięki tym warsztatom zrozumiałam wiele zasad wolontariatu”
„Nie było drętwo, była urozmaicenie, było fajnie”
„Już dawno nie byłam na takich warsztatach”
Krótko o błędach i wpadkach
W pierwowzorze założonego planu warsztatu wydzieliliśmy moduły, za których przygotowanie odpowiedzialni byli poszczególni prowadzący. Skutkowałoby to sztywnością naszych ról podczas prowadzonych zajęć i koncentrowaniu się na prowadzonej przez siebie części. Odkryliśmy to w trakcie warsztatu superwizyjnego i odeszliśmy od sztywnego podziału odpowiedzialności za moduły warsztatu. Zaowocowało to większym uelastycznieniem naszych ról w trakcie prowadzonych zajęć oraz większym ich dynamizmem.
Ewaluacja potrzeb wskazała, że dzięki przeprowadzonemu warsztatowi udało się przynajmniej po części osiągnąć zamierzony cel, którym było zintegrowanie wolontariuszy oraz rozwijanie ich współpracy. Acz należy podkreślić, iż grupa prowadzących zmierzyć się musiała z przeciwnością losu (acz czy to na pewno było czyste fatum?) w postaci zmęczenia dużej ilości uczestników. Wynikało ono z faktu poprowadzenia warsztatu dla uczniów po ich lekcjach, w godzinach popołudniowych. Na szczęście w aktywizacji uczniów pomagały stosowane techniki dramowe.
W przyszłości proponujemy wszystkim realizującym zajęcia z grupą zastanowić się, czy nie korzystniejszy byłby dla uczestników inny dobór godzin niż nasz (nie bezpośrednio po lekcjach, pracy) lub ewentualnie podział warsztatu na kilka krótszych spotkań.
Pożegnanie
Teraz kończymy naszą przygodę z DAWem, każde z nas pewnie już niedługo zacznie wykorzystywać nowe umiejętności w naszym pozaDAWowym życiu.
