Jedną z najczęściej występujących blokad, które uniemożliwiają nam podjęcie działania na rzecz społeczności, w której mieszkamy jest brak wiary w to, że możemy jej dać coś wartościowego. Młodzi ludzie często nie dostrzegają drzemiącego w nich potencjału. Tymczasem gdy wiem, co mogę dać, chętniej się tym dzielę. Warsztaty dla młodzieży z lubelskiego liceum poprowadziły: Anna Kotowska, Emilia Kmieć, Justyna Golecka.
Miejsce i grupa: Zajęcia zostały zrealizowane w Liceum Ogólnokształcącym nr 8 im. Zofii Nałkowskiej. Grupą docelową byli maturzyści klasy 3d specjalizujący się w dziedzinie animacji oraz dziennikarstwa.
Czas: Warsztaty zostały zrealizowane w ciągu dwóch dni. Każde spotkanie trwało dwie i pół godziny.
Założenia warsztatu: Celem wolontariuszek było kształtowanie postawy proobywatelskiej w uczniach, charakteryzującej się znajomością własnego potencjału oraz wykorzystywaniem go w życiu społecznym. Do konstrukcji warsztatu prowadzące posłużyły się technikami dramowymi: fotografią i stymulatorami, przy pomocy których poruszyły problematykę związaną ze współpracą, komunikacją oraz odkrywaniem potencjału. Przed przeprowadzeniem warsztatu konieczne było zdiagnozowanie grupy, dokonane metodą warsztatową, podczas której uczestnicy pracowali wspólnie oraz odpowiadali na pytania dotyczące ich zainteresowań. Bezpośredni kontakt z licealistami oraz obserwacja ich zachowań pozwoliły ustalić obszary działania, w których należało dokonać zmian ze względu na istniejące deficyty, a także poznać osobiste i grupowe preferencje uczestników. Tak przeprowadzona analiza potrzeb dała początek założeniom projektu, jakimi były: poszerzenie wiedzy uczestników z obszaru prawidłowej komunikacji, kształtowanie otwartej postawy względem innych oraz kształtowanie świadomości na płaszczyźnie wykorzystywania swojego potencjału w społeczeństwie.
Opis warsztatu: Uczestnicy rozpoczęli pracę od rozgrzewek dramowych, które dały im możliwość wejścia w tematykę warsztatu oraz samej metody dramy. Najbardziej znaczące dla grupy projektowej było ćwiczenie oparte na technice stymulatorów, poruszające problem nieprzystosowania jednostki do reszty grupy. Odtworzona przez uczestników historia dotyczyła bohatera studiującego mało interesujący go kierunek, niemającego ponadto świadomości swoich potencjałów oraz nie potrafiącego się odnaleźć w sytuacji, z jaką przyszło mu się zmierzyć. Maturzyści przyznali, że jest to temat im bliski, ponieważ stoją przed wyborem własnej drogi życiowej i wielu z nich może znaleźć się w podobnej sytuacji.
Nastroje i wrażenia: Jako prowadzące jesteśmy w pełni usatysfakcjonowane spotkaniami z uczniami i ogólną atmosferą towarzyszącą wspólnej pracy. Dostrzegłyśmy w uczestnikach ogromny potencjał, który do tej pory pozostawał w ukryciu, przez co nie mógł być w pełni wykorzystywany. Dzięki przeprowadzonym zajęciom maturzyści zyskali większą świadomość swoich możliwości oraz ról, jakie mogą pełnić w grupie. Podsumowując: jesteśmy dumne i zadowolone z pracy, jaką wykonałyśmy, ponieważ uczestnicy, jak sami wspominali pod koniec warsztatów, wynieśli z nich „coś więcej”. Jest to dla nas ogromny sukces!
Autorzy:
