Problem społeczny, na który odpowiadamy
Problem ochrony zdrowia psychicznego i przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu osób chorych psychicznie stanowi bardzo ważny, niestety wciąż zaniedbany problem społeczny.
Jak wykazują badania Światowej Organizacji Zdrowia co czwartą osobę dotykają problemy psychiczne, nierozłącznie wiążące się z poczuciem wstydu, osamotnienia, lękiem a także wczesnym wykluczeniem społecznym.
W większości krajów zachodnich stworzono już Narodowe Programy Ochrony Zdrowia Psychicznego; w Polsce taki program jeszcze nie funkcjonuje.
Z badań polskich prowadzonych przez Bognę Wciórka i Jacka Wciórka wynika, że Polacy zdecydowanie popierają utworzenie takiego programu; opowiada się za nim 85% badanych, w tym ponad połowa w sposób zdecydowany.
Badania pokazują wyraźnie, że także młodzież potrzebuje i oczekuje informacji i wsparcia w zmierzeniu się z tematem zaburzeń zdrowia psychicznego; „chęć pogłębienia swojej wiedzy psychiatrycznej deklaruje ponad połowa młodzieży w wieku 18-34 lata, w tym uczniów i studentów”.
Program „Na krawędzi” wychodzi oczekiwaniom i potrzebom młodzieży naprzeciw.
Ponieważ z jednej strony — wg badań- młodzi ludzie są grupą najbardziej zainteresowaną pogłębieniem wiedzy na temat zaburzeń zdrowia psychicznego, a z drugiej strony są jednocześnie grupą najbardziej narażoną na ich wystąpienie — adresaci programu to ludzie w wielu 16 — 25 lat.
Aby przekaz nie został przez młodzież odrzucony musi być dostosowany do specyfiki problemu oraz adresatów. Dlatego też program „Na krawędzi” prowadzony jest w formie warsztatów dramowych, angażujących uczestników na wielu poziomach.
Ewaluacja programu wyraźnie pokazała skuteczność a jednocześnie atrakcyjność programu „Na krawędzi”.
