Jak dodawać innym skrzydeł, by pomóc w przełamywaniu barier podczas poszukiwania pracy? W jaki sposób pracować nad określaniem swojego celu zawodowego? I czy można do tego celu wykorzystać dramę? Grupa docelowa: dwie klasy technikum z Zespołu Szkół im. W. Grabskiego w Warszawie. Czas: Warsztaty odbyły się w wymiarze ośmiu godzin (dwa czterogodzinne spotkania). Założenie warsztatu: Głównym celem warsztatów była nauka budowania relacji opartych na wzajemnym szacunku i zaufaniu oraz chęć kształtowania w młodych ludziach umiejętności współpracy z innymi i asertywnej postawy w codziennej komunikacji. Przebieg warsztatu: Warsztaty rozpoczęły się od rozgrzewek dramowych, które miały posłużyć lepszej integracji grupy. Uczestnicy, tworząc kwadrat ze sznurka, uczyli się elementów pracy zespołowej: komunikacji oraz ustalania strategii i wspólnego poszukiwania rozwiązań. Ćwiczenie zostało następnie omówione w kontekście możliwości wykorzystania zastosowanych elementów w realnych sytuacjach życiowych. Uczestnicy przy pomocy prowadzących definiowali pojęcia takie jak szacunek i asertywność, a następnie rozgrywali krótkie scenki na podstawie swoich wcześniejszych wypowiedzi. Kolejne ćwiczenie opierało się na improwizacji związanej z sytuacjami codziennymi dotyczącymi obsługi klienta i rynku pracy. Aby scenki wypadły jak najbardziej przekonywająco, uczniowie mogli wykorzystać różne rekwizyty i przebrania, z czego chętnie korzystali. Mimo mnogości rozwiązań, udało im się wspólnie stworzyć kreatywne piosenki ze skomponowanym przez siebie podkładem muzycznym. W ostatniej części spotkania, wykorzystującej technikę fotografii, uczestnicy posłużyli się wiedzą i umiejętnościami zdobytymi w trakcie warsztatów. Wrażenia i nastroje: Praca z dwoma bardzo różnymi grupami była dla nas wyzwaniem. Jednak w każdej z nich był potencjał, który ujawniał się stopniowo w toku zajęć. Młodzież była fantastyczna, choć wymagająca dużej uwagi i przestrzeni do wykazania się. Mimo różnego stopnia pewności siebie i umiejętności współpracy, wprowadzenie różnych technik dramowych sprawiło, że każdy miał możliwość podzielenia się z grupą własnym zdaniem i talentami oraz wyniesienia z warsztatów czegoś dla siebie. Nam z kolei te różnice pozwoliły
nauczyć się nowych umiejętności w pracy z młodzieżą i elastyczności stosowania teorii dramy w praktyce, z uwzględnieniem specyfiki grupy. Wolontariuszki: Małgorzata Lichota i Aleksandra Pieniak
