Co ułatwia, a co utrudnia współpracę? Jak mówić by nie ranić innych? Dlaczego warto uczyć się komunikacji od żyrafy? I czy w grupie jest miejsce na indywidualność? Warsztat dla uczniów czwartej klasy podstawowej poprowadziły: Monika Gębicka, Natalia Łukaszewska.
Grupa docelowa: uczniowie IV klasy SP nr 80 w Warszawie
Czas: 2 spotkania, w sumie 5 godz. lekcyjnych
Założenia warsztatu:
Celem 5 godzinnego warsztatu było wzmocnienie współpracy między uczniami czwartej klasy. Wolontariuszki poszukiwały takich ćwiczeń, zanurzonych w dramie, dzięki którym uczestnicy doświadczą tego, co utrudnia, a co ułatwia pracę w zespole. Założyły, że taką wiedzę można zdobyć podczas twórczej zabawy – zespołowego układania historii i przygotowywania scenki czy minipokazu.
Opis warsztatów:
Aby zaciekawić i zainspirować uczestników do wymyślania własnych historii, prowadzące pokazały najpierw dwa krótkie filmy przedstawiające historie postaci, które dzięki determinacji i pozytywnemu nastawieniu pokonały trudności, których doświadczyły we współpracy. Następnie stworzyły okazję do rozmowy w parach na temat obejrzanych filmów. Uczniowie dzieli się swoimi spostrzeżeniami, które zostały zapisane na flipie. Spisane informacje pomogły uczniom w tworzeniu własnych historii. Większość uczniów z zainteresowaniem wzięła udział w dramowych rozgrzewkach, w których doświadczała grupowego dążenia do celu czy porozumienia bez słów.
Praca w grupach nad realizacją zadania nie przebiegała harmonijnie, chociaż uczniowie nie mieli trudności z wymyślaniem, kim ma być bohater oraz tworzeniem jego historii. Podczas pracy ujawniały się jednak silne konflikty, które zniechęcały do współpracy. Trenerki zaproponowały więc ćwiczenia, których celem była nauka efektywnej komunikacji. Uczestnicy mieli okazję przećwiczyć różne style zachowań asertywnych. Prowadzące wprowadziły również kilka ćwiczeń ruchowych, uczniowie bowiem mieli w sobie ogromne pokłady energii, którą warto było odpowiednio spożytkować.
Wolontariuszki użyły kart ról, by umożliwić uczestnikom zmierzenie się z sytuacją, w której dwie osoby mają różne interesy czy też gdy jedna osoba niechcący wyrządza krzywdę drugiej. Technika ta pomogła przećwiczyć dwa style komunikacji: „językiem szakala” i „językiem żyrafy”. Rozmowa o „języku żyrafy” zainteresowała uczniów i sprawiła, że niektórzy z nich próbowali zmieniać swój styl komunikacji w czasie zajęć. Wspólne rysowanie mandali pokazało z kolei, że we wspólnej pracy jest miejsce na różnorodność.
Na koniec warsztatów trenerki zebrały informacje o tym, co ułatwia pracę w zespole. Uczestnicy zapisali je na papierowych liściach, które następnie przyklejali do narysowanego na flipie drzewa. Zrobiony wspólnie plakat uczniowie powiesili w swojej klasie.
Nastroje i wrażenia:
Zarówno przygotowywanie, jak i prowadzenie warsztatów było dla nas rozwijającym i fajnym doświadczeniem. Jednocześnie nie było ono proste. Problemy, które miała grupa z komunikacją nie są możliwe do rozwiązania w ciągu kilku godzin. Uważamy jednak, że każde doświadczenie w pracy w grupą jest wartościowe. Udało nam się zaszczepić odrobinę dobrej energii i chęci do współdziałania, chociaż wymagało to od nas dużego zaangażowania i sprawnej próby zapanowania nad bardzo aktywną klasą.
Autorki: Monika Gębicka, Natalia Łukaszewska
