Młodzież z Długosiodła zorganizowała w majówkę trzy inicjatywy obywatelskie. 2 maja odbył się “Sportowy Dzień Flagi”, podczas którego mieszkańcy Długosiodła i okolic wzięli udział w turnieju piłki nożnej oraz w maratonie zumby. W turnieju zagrało aż 7 drużyn, które z zaangażowaniem walczyły o zwycięstwo. Podczas maratonu zumby fani tego tańca z uśmiechami na twarzach długie godziny poruszali się w rytm muzyki.
Tag Archives: Drama
Relacja z finału w Długosiodle
Młodzież z Długosiodła zorganizowała w majówkę trzy inicjatywy obywatelskie. 2 maja odbył się “Sportowy Dzień Flagi”, podczas którego mieszkańcy Długosiodła i okolic wzięli udział w turnieju piłki nożnej oraz w maratonie zumby. W turnieju zagrało aż 7 drużyn, które z zaangażowaniem walczyły o zwycięstwo. Podczas maratonu zumby fani tego tańca z uśmiechami na twarzach długie godziny poruszali się w rytm muzyki.
SUBST. Reorientacja – w tym roku gramy na Woli
Projekt „SUBST. Reorientacja skierowany jest do młodzieży ze szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych. Jego celem jest przede wszystkim edukowanie na temat przyczyn i zagrożeń związanych ze zjawiskiem uzależnień oraz promowanie konstruktywnych metod radzenia sobie z trudnościami. Continue reading
Zgłoszenia na szkolenie z dramy stosowanej dla warszawskich organizacji pozarządowych
Warsztaty dla nauczycieli i nauczycielek
Zakończyła się projekt Dramowa Akademia Antydyskryminacyjna skierowany do nauczycielek, nauczycieli, psychologów, psycholożek z Gdańska, Rzeszowa, Lublina, Poznania i okolic tych miast. Cykl bezpłatnych warsztatów z wykorzystania dramy w edukacji antydyskryminacyjnej, odbywał się od października 2014r. do marca 2016r. Continue reading
Seniorzy i młodzi w twóczym działaniu- podsumowanie IV edycji
Nie po raz pierwszy grupa międzypokoleniowa działająca w ramach inicjatywy „Seniorzy i młodzi w twórczym działaniu” podjęła wysiłek poszukiwania odpowiedzi na pytania o to, co łączy osoby w różnym wieku i co pomaga im się porozumieć. Czwarta edycja projektu była jednak wyjątkowa.
W grudniu 2014 roku zakończyliśmy IV edycję projektu „Seniorzy i młodzi w twórczym działaniu”. Zapraszamy do obejrzenia zdjęć z naszych działań!
Perspektywy 2014
Głównym celem projektu „Perspektywy. Ja na zmieniającym się rynku pracy” jest przygotowanie młodych ludzi do wejścia na rynek pracy. Trzygodzinne warsztaty służą zachęceniu uczniów i uczennic do odkrywania siebie, planowania własnej ścieżki zawodowej oraz podążania za swoimi marzeniami. Podczas warsztatów uczestnicy mają szansę odkryć swoje mocne strony, zainteresowania, kompetencje, a także potrzeby oraz wartości związane z przyszła pracą. Zastanawiają się również jak można efektywnie je wykorzystać na zmieniającym się rynku pracy; poznają tajniki komunikacji równorzędnej (ja-pracodawca). Wykorzystują także poznane techniki autopromocji w praktyce – poprzez udział w improwizowanej rozmowie kwalifikacyjnej. Warsztaty prowadzone są z wykorzystaniem narzędzi dramy stosowanej.
Projekt adresowany jest do uczniów szkół ponadgimnazjalnych – techników i szkół zawodowych.
Każda z 16 klas biorących udział w projekcie bierze udział w trzygodzinnych warsztatach dotyczących odkrywania swojego potencjału oraz wykorzystywania go na rynku pracy. Dodatkowo uczniowie mają szansę skorzystania z darmowego godzinnego coachingu prowadzonego przez certyfikowanego coacha – Annę Cieśluk. Do tej pory (w maju 2015r.) zrealizowaliśmy 5 warsztatów: w 5 klasach z Technikum Księgarskiego im. Stefana Żeromskiego. Odbyło się także 8 coachingów. W ramach projektu prowadzony jest także fanpage na facebooku, na którym zamieszczane są motywujące wpisy, oferty ciekawych praktyk i warsztatów dla młodzieży.
Po wakacjach planowanych jest jeszcze 11 warsztatów w kolejnych szkołach.
Kontakt:
koordynatorka projektu
Dominika Tokarczyk:
d.tokarczyk@stop-klatka.org.pl;
tel. 788027350
Fanpage projektu: https://www.facebook.com/janarynkupracy/timeline
Warsztat dla trenerów/ek antydyskryminacyjnych
Warsztat dla trenerek/ów antydyskryminacyjne/ych działających w edukacji formalnej i pozaformalnej odbył się 19-21 stycznia 2015r. w Warszawie w ramach projektu Dramowa Akademia Antydyskryminacyjna.
Celami warsztatu było:
- zwiększenie umiejętności wykorzystania dramy w edukacji antydyskryminacyjnej
- poznanie ćwiczeń i technik dramowych m.in. Teatru Obrazu, Teatru Forum, stymulatorów, technik improwizacji
- poznanie założeń pracy dramą stosowaną i wspólne przedyskutowanie ich przełożenia na edukację antydyskryminacyjną
- stworzenie pola wymiany doświadczeń osób wykorzystujących dramę lub nią zainteresowanych i zajmujących się edukacją antydyskryminacyjną
Głównym celem drugiej edycji projektu „Z książką w walizce” było zachęcenie dzieci do poznawania świata poprzez czytanie książek. W jesiennym cyklu warsztatów wraz z uczniami klas 1. i 2. przyglądaliśmy się przygodom Pana Kuleczki i jego przyjaciół (Wojciech Widłak, „Pan Kuleczka”) Podczas warsztatów dzieci miały szansę odkryć, że literaturą można się bawić, a problemy bohaterów literackich często są bliskie realnemu życiu.
Projekt adresowany był do uczniów klas 1-3 Szkoły Podstawowej nr 141 i Szkoły Podstawowej nr 255 w Warszawie.
Rusz paszczą!
Warsztaty realizowane w ramach mini-projektu wolontariuszki długoterminowej (wolontariat 160-godzinny)
Grupa docelowa: 7 mieszkanek Ośrodka Wsparcia dla Kobiet z Małoletnimi Dziećmi i Kobiet w Ciąży
Czas: 14h (3 dni)
Rozwijanie umiejętności komunikacji i współpracy przy wspólnym gotowaniu? Czy w atmosferze zabawy można pobudzić innych do refleksji na temat własnych emocji, sposobów komunikowania się z innymi oraz poczucia sprawczości we własnym życiu?
Przebieg warsztatów
Osią 3 dniowych warsztatów było wspólne gotowanie: pierwszego dnia- lepienie pierogów, ostatniego dnia – robienie pizzy. Skąd pomysł na kulinarny motyw przewodni projektu? „Wspólne gotowanie było naszym sposobem wejścia w trudną i nową grupę. Sposób udany, bo atrakcyjny dla uczestniczek. Nie weszłyśmy do świata tych kobiet od razu z czymś nowym i prawdopodobnie dla nich trudnym (drama, ćwiczenie asertywnych stylów komunikacji), wspólną przygodę zaczęłyśmy od wejścia w ich świat. Przed rozpoczęciem pracy nad właściwym tematem, chciałyśmy zdobyć ich zaufanie”- mówią prowadzące.
Gabriela i Agata same nie czują się kulinarnymi mistrzyniami. Nie zniechęciło ich to jednak do wyjścia z propozycją wspólnego gotowania podczas prowadzonych przez nie zajęć. Brak kulinarnego doświadczenia prowadzących wzmacniało poczucie kompetencji mieszkanek ośrodka oraz sprzyjało atmosferze wymiany doświadczeń. Kobiety cieszyły się tym, że mogą pokazać innym, co już potrafią, wymieniać się swoimi doświadczeniami. Nieco więcej kłopotu uczestniczkom sprawiło dzielenie się zadaniami i branie odpowiedzialności za posuwanie procesu kulinarnego do przodu. Tymczasem, dla porównania, trzeciego, ostatniego dnia, podczas wspólnego robienia pizzy proces przebiegał zdecydowanie sprawniej i bezkonfliktowo dzięki efektywnej współpracy wszystkich pań.
W części merytorycznej warsztatów wolontariuszki postawiły na stopniowe wprowadzenie uczestniczek w temat i metody pracy. Zaczęły od integracji grupy i ćwiczeń podnoszących poziom energii i samopoczucie. Kobiety bardzo zaangażowały się w swoje role podczas śmiesznej improwizacji. Chętnie też wchodziły w ćwiczenia bazujące na ruchu i pracy z ciałem. Rozgrzewki i wytworzona dzięki nim atmosfera zabawy, współpracy i dobrego samopoczucia uczestniczek ułatwiła im późniejsze wchodzenie w role w fotografiach. Bohaterką wszystkich fotografii była Pani Halinka. W każdej opisanej sytuacji doświadczała problemów podczas procesu przygotowywania przyjęcia komunijnego dla swojej córki. Problemy te miały głównie wymiar interpersonalny (nieporozumienia z innymi rodzicami dzieci, z panią sklepikarką, z pracodawcą). Uczestniczki wcielając się w role Haliny i osób z jej środowiska przyglądały się emocjom głównej bohaterki oraz ćwiczyły różne możliwe sposoby zachowań mogących przybliżyć je (w roli Haliny) do realizacji celu. Omówienie doświadczenia zakończyło się wybraniem jednej techniki komunikacyjnej, która mogłaby przydać się uczestniczkom w ich codziennym życiu. Każda z kobiet opowiedziała o sytuacjach, w których będzie to dla niej pomocne.
Nastroje i wrażenia
Dzięki realizacji warsztatów miałyśmy okazję po raz pierwszy zmierzyć się z tak trudną grupą, inną niż te, z którymi pracowałyśmy dotychczas.
Cieszymy się z tego, że pomimo trudnych sytuacji zrealizowałyśmy cele zadania, jednocześnie dając uczestniczkom z jednej strony dużo zabawy, z drugiej okazję do podzielania się swoimi doświadczeniami i pomysłami na rozwiązania trudnych sytuacji. Ich zapał dał nam energię i pomysły na kolejne inicjatywy.
Gabriela i Agata, prowadzące
Autorki: Gabriela Bielecka, Agata Fiedotow
Na ścieżkach kariery. Jak szukać by znaleźć?
Warsztaty realizowane w ramach mini-projektu wolontariuszki długoterminowej (wolontariat 160-godzinny)
Grupa docelowa: studenci Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie (projekt współrealizowany z Centrum Szkoleń i Doradztwa Zawodowego przy UKSW)
Czas: trzy warsztaty po 3h (łącznie 9h)
Założenia warsztatu:
Czy możliwe jest realizowanie marzeń na rynku pracy? Co mogę zrobić już teraz by zwiększyć swoje szanse na zdobycie wymarzonego zawodu ? W jaki sposób mogę wykorzystać swoje potencjały (dotychczasowe doświadczenia, zainteresowania, cechy charakteru) podczas poszukiwania pracy? Jak mówić o swoich mocnych stronach, by potencjalny pracodawca widział korzyści z zatrudnienia nas w swojej firmie?
Celem 9 godzinnego warsztatu było wzmocnienie kompetencji na rynku pracy studentów UKSW.
Przebieg warsztatów:
Uczestnicy podczas cyklu szkoleń mogli przejść drogę od poszukiwania odpowiedzi na pytania: „gdzie jestem teraz? co potrafię?” do pytań: „czego pragnę? jak dojść do upragnionego celu? jaki podjąć pierwszy krok?”. Kolejni bohaterowie zadań dramowych byli na różnych etapach poszukiwania pracy. Uczestnicy wcielając się w ich role mieli okazję doświadczyć potencjalnych problemów, które mogą pojawić się podczas szukania pracy, ale jednocześnie opracować strategie radzenia sobie z nimi.
Dużą wartością warsztatów była przestrzeń do wymiany doświadczeń. Tak naprawdę zawsze brakuje nam pewnych informacji do podejmowania trafnych decyzji, jednak jest wiele sposobów by te informacje zdobyć – pytanie innych to jedna z nich. Prezent w postaci kalendarza dla każdego z uczestników umożliwił zaplanowanie sobie swojego celu i działań od razu po zakończeniu warsztatów.
Autorki: Wioleta Genow, Magdalena Kozubal
Znajdę sposób
Warsztaty realizowane w ramach mini-projektu wolontariuszki długoterminowej (wolontariat 160-godzinny).
Grupa docelowa: wolontariusze, którzy pracują z dziećmi z rodzin wykluczonych społecznie i mieszkających w ośrodku dla uchodźców
Czas: 10 h
Co jest powodem agresji? Jak skutecznie interweniować w sytuacjach konfliktowych? Jak zachęcić dzieci do komunikowania się bez przemocy?
Celem warsztatów było zainspirowanie wolontariuszy do odkrywania nowych sposobów reakcji na doświadczane sytuacje agresywne i konfliktowe oraz zapoznanie się z metodą komunikacji bez przemocy.
Warsztat był podzielony na dwa dni. Pierwszy dzień warsztatów związany był z tematyką agresji. Wolontariusze w fotografiach mieli okazję wcielić się w rolę ofiary, agresora oraz osoby, która stoi pomiędzy nimi. Na jednej z fotografii została przedstawiona sytuacja w której siostrzenica jest świadkiem jak jej jedna 9-letnia podopieczna niszczy pracę 7-letniej siostry. Doświadczenie te dało im możliwość spojrzenia na agresję z różnych stron. Podczas omówienia ćwiczenia uczestnicy bliżej przyjrzeli się przyczynom agresji. Zastanawiali się też, jak skutecznie interweniować w momentach, kiedy są świadkami sytuacji przemocowych.
Drugi dzień warsztatów rozwijał temat komunikacji bez przemocy. Uczestnicy w świecie fikcji szukali sposobów na wyjaśnienie nieporozumień – jak najlepiej zakomunikować swoje potrzeby i oczekiwania? Jak to powiedzieć, aby zostać zrozumianym i jednocześnie nie urazić drugiej strony? Zastosowane w tym celu karty ról wzbudziły wiele emocji wśród uczestników. Rozmowa przyjaciół o wydarzeniach z przeszłości okazała się wymagająca. Dalsza część warsztatów pokazywała, że w tej sytuacjach może być pomocne zastosowanie metody komunikacja bez przemocy.
W trakcie warsztatu wolontariusze mogli poznać się w nowych sytuacjach, współpracować ze sobą i rozmawiać na ważne tematy. Uczestnicy mieli przestrzeń do przyjrzenia się trudnym sytuacjom, których doświadczają w projekcie. Warsztat dał też inspirację do dalszego rozwoju pracy z dziećmi.
Autorka i prowadząca: Beata Rainko
Nie pasuje? Zmień to!
Grupa docelowa: Tymczasowy Uniwersytet Powszechny działający przy Teatrze Powszechnym , uczniowie szkół licealnych
Czas: warsztat jednodniowy, czterogodzinny
Założenia warsztatu:
Akcja zainicjowana przez Teatr Powszechny „O co się zabijać? Wojna. Pokój. Ukraina”?” była artystyczną i intelektualną odpowiedzią na wydarzenia ostatnich miesięcy na Ukrainie. Kijowska rewolucja, jako szkoła brania odpowiedzialności za kształt kraju we własne ręce, stała się wyzwaniem dla reszty Europy. Celem warsztatu poprowadzonego przez wolontariuszki naszego Stowarzyszenia w ramach akcji było zmotywowanie młodzieży do przyjęcia aktywnej postawy obywatelskiej. Prowadzące chciały pokazać młodym, że to właśnie od nich zależy zmiana i zachęcić do podjęcia konkretnego działania na rzecz innych.
Opis warsztatu:
Warsztat rozpoczął się od przedstawienia się prowadzących i podania tematu oraz nawiązania kontraktu. Ćwiczenia rozgrzewkowe miały na celu zintegrowanie grupy i wprowadzenie tematyki obywatelskiej. Ćwiczenia dramowe – fotografie- przedstawiały sytuacje, w których główny bohater zastanawiał się czy podjąć aktywne działanie na rzecz innych, by zmienić coś w swoim otoczeniu (pomóc leżącej na ulicy kobiecie, startować w wyborach do samorządu szkoły, odwołać się od niesprawiedliwej decyzji Komendanta Hufca). Licealiści stopniowo przechodzili od wyimaginowanych sytuacji do własnych refleksji nad zaletami aktywnej postawy obywatelskiej. Kolejne ćwiczenie –odpowiadanie na listy czytelników do redakcji dotyczących aktualnych problemów społecznych, pokazały im gdzie i w jaki sposób obywatel może działać prospołecznie. Ostatnim zadaniem podczas warsztatu było stworzenie wizytówek z hasłami przypominającymi o sytuacji na Ukrainie, które młodzi ludzie zaprojektowali, a następnie rozdali przechodniom przy Teatrze Powszechnym.
Nastroje i wrażenia:
Młodzież zaangażowała się w proponowane im ćwiczenia, chętnie również wyszła rozdawać przechodniom przygotowane przez siebie wizytówki. Na zakończenie zapytałyśmy uczestników o to, z czym wychodzą. Mówili o tym, że widzą, że mogą coś zmienić w swoim otoczeniu, dowiedzieli się wiele o sytuacji na Ukrainie. Podobało im się, że mogli współpracować ze sobą przy wykonywaniu różnych zadań i pojawiła się także u nich chęć pomocy innym.
Magdalena, Beata, Monika- prowadzące
Autorzy:
Magdalena Kozubal, Beata Rainko, Monika Kur
Chcemy być grupą na własnych zasadach!
Grupa docelowa: dwie klasy technikum z Zespołu Szkół nr 11 Czas: 7h z jedną klasą (łącznie 14h) Założenia warsztatu: Jak rozmawiać z grupą o trudnych, konfliktowych sytuacjach? W
jaki sposób zapobiegać ponownym, ewentualnym konfliktom opartych na rozwiązaniach przemocowych i pomóc uczniom klasy poczuć się ze sobą nawzajem lepiej i bezpieczniej? Celem siedmiogodzinnego warsztatu było przeprowadzenie klasy przez proces grupowy (z uwzględnieniem specyficznych problemów danej klasy i ich omówieniem) oraz nauka efektywnej komunikacji bez przemocy. Przebieg warsztatów: Jednym z wykorzystanych ćwiczeń dramowych były: karty ról w pierwszej klasie i śmieszna improwizacja w drugiej, podczas których uczestnicy zapoznali się ze schematem komunikatu FUO (fakty, uczucia, oczekiwania) i doświadczyli go w praktyce. Jednak największe realne efekty dla klasy przyniosło tworzenie kontraktu grupowego, z uwzględnieniem podstawowych zasad komunikacji interpersonalnej. Klasy zastanawiały się jakie mają potrzeby i jakimi działaniami mogą je zrealizować. Przyglądali się także sytuacjom trudnym w ich grupie, by wyciągnąć wnioski na przyszłość. Ćwiczenie było dla nich wnoszące dzięki przejściu od fikcji do świata realnego z całą gamą problemów, które są ich codziennością. Poważne potraktowanie ich potrzeb obudziło w nich żywe emocje, co przełożyło się na zaangażowanie w pracę. Obie klasy chciały kontynuować rozmowy na temat zasad na godzinie wychowawczej. Nastroje, wrażenia: Dzięki realizacji warsztatów miałyśmy okazję skonfrontować nasze plany, zakładające profilaktykę przemocy i promocję dobrych praktyk komunikacyjnych w grupie z potrzebą realnej interwencji w konflikcie. Był to duży sprawdzian dla naszych kompetencji i elastyczności, ale dzięki podejściu ukierunkowanemu na grupę sądzimy, że zakończył się on sukcesem. Agnieszka i Karolina, prowadzące Autorki: Agnieszka Rucińska, Karolina Gromke
Skrzydła motywacji
Grupa docelowa: młodzież z Domu Dziecka nr 3
Czas: 3 godziny
Założenie warsztatu:
Jak dodawać innym skrzydeł, by pomóc im przełamywać bariery przy poszukiwaniu pracy? W jaki sposób pracować nad określaniem swojego celu zawodowego? I czy można do tego wykorzystać dramę?
Przebieg warsztatu:
Podczas wspólnej pracy uczestnicy poznawali historię Roberta – obcokrajowca, Włocha, który przyjechał do Polski szukać pracy, jednak ma sporo problemów z jej odnalezieniem: wysyła mało CV, nie stawia się na rozmowach rekrutacyjnych. Za pomocą przedmiotów należących do Roberta młodzież poznała dokładnie jego historię i motywy działania. Następnie wspólnie tworzyli skrzydła motywacji dla Roberta, wypisując wszystkie czynniki i jego talenty, które mogłyby mu pomóc w znalezieniu pracy.
Stymulatory były wstępem do refleksji nad własnym zawodem w przyszłości i nad tym, co zrobić aby ten zawód zdobyć. W następnej części każdy z uczestników tworzył swoje własne skrzydła motywacji .
Zajęcia dały grupie dużo motywacji i wzmocniły ich potencjał. Po zajęciach, każdy z nich miał skontaktować się z miejscem pracy swoich marzeń i zapytać się, co zrobić żeby tam pracować.
Autorka i prowadząca: Karolina Kochowska
Czy ja mam mocne strony?
Czy ja posiadam mocne strony? – warsztat z podnoszenia poczucia własnej wartości
Grupa docelowa : członkowie Klubu Alternatywnego Caritas
Czas: warsztat przeprowadzony po 2 godziny w ciągu dwóch dni [25 i 30 lipiec 2014].
Założenia warsztatu
Jak odkrywać własne mocne strony? W jaki sposób podnieść poczucie własnej wartości? Jak pomóc innym w odkryciu ich potencjału?
Celem warsztatu było podniesienie poczucia wartości uczestników poprzez ćwiczenia i rozmowy mające na celu pomóc im w uświadamianiu sobie swoich mocnych stron. Dzieci uczyły się również jak w asertywny sposób można wyrażać własne potrzeby i dowiadywać się o potrzebach innych.
Przebieg warsztatu
W warsztacie wykorzystane zostały dwa narzędzia dramowe: fotografie i karty ról.
W fotografiach przedstawiono dwie sytuacje, w których jedna postać wyśmiewana była ze względu na swój wygląd, a inna z powodu niewystarczających umiejętności. Uczestnicy w umówieniu ćwiczenia podkreślali, że dzięki temu doświadczeniu zrozumieli, że każdy jest inny i może mieć inny gust, marzenia, potrzeby, umiejętności, cechy charakteru a każda inność jest normalna i potrzebna. Ponadto zauważyli, że nie warto rezygnować z siebie i ze swoich marzeń, nawet gdy są osoby, które nie wierzą, że możne je zrealizować.
W kartach ról wykorzystano historię koleżanek Kasi i Uli, które zaplanowały wspólny udział w kołach pozalekcyjnych, odbywających się w tym samym czasie. Siłą charakteru Kasia przekonywała Ulę, by chodziła z nią na koło teatralne, chodź Ula wolała chodzić na zajęcia plastyczne. Problem w tym zadaniu polegał na tym, że Ula nie powiedziała Kasi o tym, na czym jej bardziej zależy (chce uczyć się malować, a teatr jej nie interesuje).
Uczestnicy warsztatu podczas rozmów w parach po przeczytaniu kart próbowali znaleźć rozwiązanie tej sytuacji. Jedno z zaproponowanych polegało na tym, że dziewczynki będą chodziły na zajęcia razem (raz na teatralne, raz na plastyczne). Inne rozwiązanie tej sytuacji pokazywało, że najważniejsze jest, by rozwijać swoje pasje, a koleżanki mogą chodzić osobno na preferowane koła pozalekcyjne. Ważnym elementem tego ćwiczenia było podkreślenie, że istnieją różne sposoby rozwiązywania konfliktu, a kluczem do porozumienia jest komunikowanie o swoich potrzebach.
Nastroje i wrażenia
Zaletą warsztatu prowadzonego metodą dramy jest to, że każdy jest w stanie wyciągnąć z niego coś dla siebie, bez względu na wiek i doświadczenia życiowe. (…) udało mi się zasiać u uczestników warsztatu ziarenko, które podlewane przez kolejne zajęcia tego typu, może w przyszłości zaowocować pozytywną zmianą.
Monika, prowadząca warsztat
Słowa kluczowe: emocje, drama, potencjał
Autorka: Monika Kur
IV Międzynarodowa Konferencja dot. Dramy Stosowanej
Zgłoszenia do Dramowej Akademii Wolontariackiej w woj.podkarpackim do 15 grudnia!
Mamy wspaniałą wiadomość dla mieszkańców województwa podkarpackiego! 🙂 Dochodziły nas informacje o tym, że termin zgłoszeń był zbyt krótki. W związku z tym postanowiliśmy przedłużyć termin przysyłania zgłoszeń do 15 grudnia!
Zapraszamy do zapoznania się z ideą, działaniami i harmonogramem projektu.
Wypełnij formularz rekrutacyjny!
Nie parzę kawy, czyli wolontariat w STOP-KLATCE
5 grudnia obchodziliśmy Światowy Dzień Wolontariusza. Z tej okazji publikujemy wywiad z Agnieszką- jedną z naszych wolontariuszek, obecnie już członkinią stałego zespołu. O tym jak wyglądała jej wolontariacka droga w stowarzyszeniu oraz jak ją wspomina i komu poleca wolontariat w STOP-KLATCE opowiada w rozmowie z Łukaszem Wiśniewskim.
Dobrze być sobą
Grupa docelowa: Podopieczni ogniska wychowawczego na Grochowie w wieku 8-12 lat
Czas: trzy dwugodzinne warsztaty
Cele nadrzędne warsztatów:
„Okrywaj siebie, bo wszystko co jest ci potrzebne do wyboru twojej drogi, już jest w tobie“. Jak dramowo zachęcić dzieci do odkrywania siebie i swoich potencjałów? W jaki sposób pokazać im, że wspólne dzielenie się talentami oraz współpraca to klucz do satysfakcjonującego życia w społeczeństwie?
Przebieg warsztatów:
Warsztaty były prowadzone z wykorzystaniem rozgrzewek dramowych, technik dramowych, takich jak fotografie czy improwizacje, a także działań plastycznych zachęcających do ekspresji i rozbudzenia wyobraźni.
Na pierwszych zajęciach uczestnicy z zaangażowaniem wykonali pomysłowe wizytówki pokazujące: jaki jestem i co lubię oraz wymieniali się informacjami na temat ich właścicieli. Zadania związane z wcielaniem się w konkretne zwierzęta posłużyły z kolei do ukazania konkretnych cech i umiejętności takich jak: opiekuńczość, ciekawość czy współpraca. Ćwiczenie stało się również okazją do refleksji o tym, że każdy z nas posiada wartościowe i potrzebne cechy i umiejętności, którymi może dzielić się z innymi.
Dobrej zabawy dostarczyły dramowe improwizacje, do których można się było przebrać, użyć oryginalnych rekwizytów. Uczestnicy mieli okazję doswiadczyć sytuacji, w których m.in. pytali osobę potrzebującą, jak można jej pomóc, a także w których sami prosili kogoś o pomoc.
W fikcyjnej sytuacji uczestnicy zmierzyli się z wyzwaniem, jakim była realizacja wspólnego celu- zorganizowanie sąsiedzkiej pomocy potrzebnej do naprawy mostu i zniszczonego przez tornado dachu. Jako mieszkańcy fantastycznej krainy dzieci wykonały również dla siebie specjalne dary – Łapacze Pomocy i Dobrej Współpracy.
Wrażenia i nastroje:
W trakcie zajęć dobra zabawa przenikała się z trudnościami w angażowaniu wszystkich uczestników i słuchaniem siebie nawzajem w grupie. Ważne okazało się m.in. uzmysłowienie uczestnikom, jak wyrażać własne potrzeby, a także uszanować potrzeby innych.
Zakończyłyśmy pracę z poczuciem, że postawiłyśmy sobie trudne zadanie. Nie wszystko podczas warsztatów toczyło się tak, jak zaplanowałyśmy, a umiejętne reagowanie na to, co dzieje się w grupie, a także zgranie nas jako prowadzących, było największym wyzwaniem. Wyzwaniem, które warto było podjąć! Praca z dziećmi była bowiem silnym i wzbogacającym doświadczeniem.
Monika i Agata, prowadzące warsztaty
Autorki: Monika Gębicka i Agata Fiedotow
Perspektywy. Ja na zmieniającym się rynku pracy – zdjęcia z projektu
Foto-relacja z warsztatów MAKS!
W ramach projektu w 6 klasach, w dwóch warszawskich gimnazjach, przeprowadzone zostały 10 – godzinne warsztaty dramowe. W sumie wzięło w nich udział ponad 120 uczniów. Dla każdej klasy został przygotowany indywidualny scenariusz, a uczniowie mieli wpływ na jego kształt. Najczęściej wybieranymi tematami były: tolerancja, współpraca, integracja i poznaj siebie.
Projekt współfinansowany jest ze środków Biura Edukacji Urzędu m. st. Warszawy.
Obrazkowe karty ról, czyli komunikacja bez przemocy dla najmłodszych
Grupa docelowa: 2 klasa Szkoły Podstawowej
Czas: 4h dydaktyczne – 2 spotkania
Założenia warsztatu:
Uczniowie i uczennice klasy, w której został przeprowadzony warsztat, to zbiór 24 wulkanów energetycznych. Jak w atrakcyjny sposób przeprowadzić zajęcia dla tak żywiołowych dzieci, by skupić ich uwagę, a tym samym nauczyć ich nowych wzorów komunikacji bez przemocy, zachęcając do rozwiązywania konfliktów poprzez rozmowę? Warsztatowi przyświecała myśl Davida Kolba- najwięcej uczymy się doświadczając. Z pomocą przyszła drama angażująca uczestników aż na trzech poziomach.
Przebieg warsztatów:
Warsztat został poprowadzony dla 24 uczniów drugiej klasy szkoły podstawowej. Dzieci miały bardzo dużo energii, w związku z tym dużym wyzwaniem, przed którym stanęły prowadzące, było skupienie ich uwagi. Wśród ćwiczeń, które zaproponowały uczestnikom na warsztatach dzieci najchętniej i z największym zaangażowaniem weszły z zabawy oparte na współpracy (burza, klucze babuni, lustra). W pracy nad tematem przewodnim zostały użyte karty ról. Aby ułatwić ich odbiór i zrozumienie prowadzące przygotowały je w formie książeczki, w której tekst był połączony z obrazkami. Najpierw w grupach uczestnicy z prowadzącymi czytali i rozmawiali o tym, co się wydarzyło. Wspólne przeanalizowanie treści kart ról-książeczek z obrazkami, pomogło dzieciom zrozumieć sytuację konfliktową i wejść w role. Uczniowie rozmawiając w parach dochodzili do porozumienia, wykazali się dużą kreatywnością w poszukiwaniu rozwiązań. Dzieci przy omówieniu zauważyły zmiany, które zaszły dzięki rozmowie podczas której opowiedziały swojemu partnerowi o tym, co czują. Mówiły, że przed rozmową były w nich: zazdrość, smutek, złość, a po rozmowie: radość, przyjaźń.
Nastroje i wrażenia:
Dzięki realizacji warsztatów miałam szansę przygotowania warsztatu od a do z wg własnego pomysłu.
Odkryłam też, że praca z dziećmi może być fajną zabawą i pomimo wielu wyzwań – skupienie uwagi, przekazywanie informacji w sposób odpowiedni dla tej grupy– dzieci były bardzo kreatywne i chętnie wchodziły w role.
Beata i Kamilla, prowadzące warsztaty
Autorki: Beata Rainko, Kamilla Gryszel
Noclegi w pobliżu miejsca Konferencji
Konferencja odbędzie na Akademii Pedagogiki Specjalnej przy ul.Szczęśliwickiej 40. Przedstawiamy bazę noclegów znajdujących się w pobliżu miejsca Konferencji:
- hotel Ibis Budget 3 minuty piechotą
- akademiki uczelni (bezpośredni autobus nr 136 i 10 minut piechotą na miejsce Konferencji)
- Hostel Witt
- Hostel Moon (bezpośredni autobus nr 517 i 8 minut piechotą na miejsce Konferencji)
- Mermaid Hostel (bezpośredni autobus nr 187 i 6 minut piechotą na miejsce Konferencji)
- B&B HOTELS (bezpośredni autobus nr 154 i 4 minut piechotą na miejsce Konferencji)
- Centrum konferencyjno-noclegowe Chłodna 29 (bezpośredni autobus nr 157 i 9 minut piechotą na miejsce Konferencji)
- Dandelion (bezpośredni autobus nr 127 i 6 minut piechotą na miejsce Konferencji)
IV Międzynarodowa Konferencja dot. Dramy Stosowanej
Serdecznie zapraszamy do udziału w IV Międzynarodowej Konferencji dot. Dramy Stosowanej pt. „Drama w edukacji formalnej i pozaformalnej”. Konferencja odbędzie się
20 listopada 2014 roku w Warszawie.
Głównym celem wydarzenia jest promowanie dramy jako skutecznej metody pracy z grupami w różnych obszarach edukacji. Udział w konferencji polskich i zagranicznych ekspertów pozwoli na wymianę wiedzy i doświadczeń związanych z zastosowaniem dramy w edukacji.
Teatr Forum. W poszukiwaniu równowagi.
Projekt, urodziny taty, prowadzenie warsztatów, spotkanie z przyjaciółką, sprawozdanie, basen i jeszcze….. Oj, gdzie to wszystko zmieścić? Ciągle w pośpiechu, z kalendarzem w roku próbujemy ułożyć dzień, tydzień, miesiąc. A gdybyśmy mogli się na chwilę zatrzymać i popatrzeć na nasze życie z boku? Zastanowić się nad tym co jest najważniejsze, na co chcielibyśmy mieć więcej czasu. A gdybyśmy mogli jeszcze w kontrolowany sposób wypróbować nowych rozwiązań albo takich na które brakowało nam odwagi w sytuacjach dla nas trudnych? Może warto przyjrzeć się komuś kto ma podobne życie do nas?
Może warto wybrać się na spektakl Teatru Forum?
Mission impossible? Drama i kontrowersyjne tematy społeczne
Czy da się używać metody dramy do refleksji na temat ryzykownych zachowań seksualnych, cyberprzemocy, jazdy po alkoholu, samobójstw? Tak, da się! Ása Helga Ragnarsdóttir – nauczyciel akademicki dramy na Uniwersytecie Islandzkim, aktorka, jedna z osób wprowadzających dramę do islandzkich szkół oraz Alicja Gałązka – trener, coach, psycholog, pedagog przeprowadzą uczestników przez sekwencję ćwiczeń dramowych wykorzystywanych przez nie w pracy z młodzieżą w temacie cyberprzemocy. Doświadczenia twórczej pracy w fikcyjnym świecie będą na bieżąco omawiane z uczestnikami z metapoziomu. Prowadzące podzielą się również swoimi doświadczeniami z prowadzenia warsztatów edukacyjnych dla różnych grup i wesprą uczestników w tworzeniu pomysłów na ich własne scenariusze. Continue reading
Akredytacja dziennikarska
Zasady
- Ze względu na duże zainteresowanie konferencją Organizator wprowadził AKREDYTACJĘ DZIENNIKARSKĄ. W ramach konferencji dostępne będzie 20 miejsc akredytacyjnych, które rozdysponuje pomiędzy wszystkich zgłoszonych dziennikarzy i fotoreporterów.
Techniki dramowe
Techniki dramowe to klucz do wykorzystania dramy w praktyce. Każdą z nich można wykorzystać w różnych kontekstach, dostosowując do potrzeb konkretnej grupy. Uczestnicy wchodząc w role, mogą być na chwilę kimś innym. Zadaniem osoby prowadzącej jest stworzenie atmosfery, w której bezpiecznie będą mogli wejść w role i zmierzyć sie z konfliktami w zaproponowanym świecie fikcji.
STOP-KLATKA od lat pracuje metodą dramy w różnych obszarach, m. in. kształtowaniu postaw antydyskryminacyjnych, profilaktyce uzależnień, tworzeniu więzi międzypokoleniowych.
Wprowadzenie technik dramowych poprzedza zazwyczaj rozgrzewka, więc skoro tę mamy już za sobą… zapraszamy do lektury!
Inicjatywy młodzieżowe
W ramach projektu Dramowi Obywatele młodzież z Sadownego i Długosiodła realizowała inicjatywy obywatelskie w swoich społecznościach lokalnych.
W Mikołajki – 6 grudnia 2014 roku zaprezentowali mieszkańcom swoich miejscowości stworzony przez siebie kabaret i podzielili się z nimi pierniczkami własnej roboty. O Mikołajkach w Długosiodle ukazał się artykuł w Nowym Wyszkowiaku.
W dniach 2-3 maja 2015r. zorganizowali Sportowy Dzień Flagi i inscenizację obrad Sejmu Wielkiego. Podczas pierwszego dnia odbył się turniej piłki nożnej oraz pokaz zumby. Pomysłodawcami jak i organizatorami wydarzeń była młodzież wspierana przez tutorki ze Stowarzyszenia Praktyków Dramy STOP-KLATKA.
Zaproszenie na wydarzenie przygotowane przez młodzież można znaleźć tutaj.
Zapraszamy do zapoznania się z relacją z wydarzenia oraz zdjęciami i filmem ze „Sportowego Dnia Flagi” oraz inscenizacji obrad Sejmu Wielkiego.
1 czerwca 2015r. z okazji gminnych obchodów Dnia Dziecka młodzież z Sadownego zorganizowała wspólne malowanie graffiti oraz grę terenową. Podczas wydarzenia nie brakowało młodzieży i dorosłych, którzy z zaangażowaniem tworzyli ozdobne napisy na dużych płytach wiórowych. Chętni mogli wyciąć dowolny szablon i odcisnąć swoją dłoń pod napisem “Razem możemy więcej”. Pełna relacja z wydarzenia tutaj.
Partnerzy projektu:
Stowarzyszenie Tradycyjnie Nowoczesnych dla Wsi
Zespół Szkół w Długosiodle
Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych w Sadownem
Projekt realizowany w ramach programu Obywatele dla Demokracji,
finansowanego z Funduszy EOG.