Author Archives: admin
Drama w pracy z dziećmi
Podziękowanie za udział w Festiwalu Teatru Uciśnionych
Infografika projektu „Seniorzy i Młodzi w Twórczym Działaniu”
Podsumowanie Festiwalu Teatru Uciśnionych – edycja 2018
Tegoroczny Festiwal Teatru Uciśnionych odbył się w dniach 30 listopada – 9 grudnia. Był on zwieńczeniem projektów „Teatr Uciśnionych w Poszukiwaniu Wolności” oraz „Seniorzy i Młodzi w Twórczym Działaniu”. Łącznie w Festiwalu wzięło udział 199 osób.
Teatr Gazetowy oczami uczestnika
Relacja jednego z aktorów grupy Teatru Gazetowego – Adama Świrgoń z uczestnictwa w procesie tworzenia spektaklu „Wolna Niepodległa”:
„Bardzo pozytywnie odebrałem proces tworzenia spektaklu wolna-niepodległa. Podczas prób miałem możliwość głębokiego zbadania pojęć: wolność oraz niepodległość. Wszystko to odbywało się w formie ćwiczeń , które skupiały całą moją uwagę. Dzięki temu czas na próbach mijał mi niesamowicie szybko. Prowadząca wydawała się być zawsze bardzo dobrze przygotowana do zajęć, które z nami prowadziła. Wyglądało to tak, jakby miała bardzo dokładnie przemyślane, zarówno: cały proces, jak i każdą poszczególną próbę. Nie czułem tam żadnej improwizacji, a to dawało mi poczucie profesjonalizmu, dzięki czemu łatwiej i chętniej przykładałem się do zadań. Atmosfera w zespole była miła i bardzo polubiłem innych uczestników projektu, a nawet trochę się do nich przywiązałem, mimo stosunkowo małej ilości czasu, spędzonego razem.
Zadania realizowane podczas przygotowań do spektaklu, wymagały pobudzenia kreatywności oraz wsłuchania się w odczucia innych. Podczas prób miałem także możliwość doświadczyć odrębnego punktu widzenia ze strony pozostałych uczestników oraz zobaczyć, że spojrzenie na dany temat odmienne od mojego nie musi być niepoprawne, a często nawet jest bardziej przemyślanie i zgodne z rzeczywistością. Najciekawszym spostrzeżeniem był fakt, że publiczność bardzo mocno angażowała się w scenę, której na początku byłem przeciwny. Dopiero z czasem zacząłem się do niej przekonywać i zauważać, że moi koledzy i koleżanki mieli rację chcąc użyć jej w spektaklu, natomiast reakcje widowni potwierdziły jak bardzo się myliłem w czasie, gdy scenka była tworzona. Było to ciekawe doświadczenie, które zapewne zapamiętam na zawsze. Podsumowując, czuję, że udział w powyższym projekcie wpłynął na mnie rozwijająco.”
Warsztaty z Teatru Niewidzialnego 2018
W dniach 7 – 9 grudnia 2018 roku odbyły się warsztaty z Teatru Niewidzialnego prowadzone przez Christopha Leuht – praktyka Teatru Uciśnionych z berlińskiej organizacji KURINGA. Teatr Niewidzialny jest metodą służącą poruszaniu tematów trudnych, tabu lub zabronionych w danej społeczności. Continue reading
Spektakl Teatru Gazetowego „Wolna Niepodległa”
W ramach projektu „Teatr Uciśnionych w Poszukiwaniu Wolności” został zrealizowany spektakl Teatru Gazetowego „Wolna Niepodległa”. Proces tworzenia spektaklu trwał łącznie 24 godziny, a aktorzy biorący w nim udział zostali wyłonieni w drodze rekrutacji. Proces był prowadzony przez Martynę Markiewicz– trenerkę antydyskryminacyjną i praw człowieka oraz organizatorkę społeczności lokalnej, która od wielu lat pracuje metodą dramy i Teatru Uciśnionych.
Podsumowanie projektu „Teatr Uciśnionych w Poszukiwaniu Wolności” – edycja 2018
W ramach projektu „Teatr Uciśnionych w Poszukiwaniu Wolności” zostały zrealizowane działania mające na celu rozpowszechnienie metody Teatru Forum i angażowanie oraz zachęcanie mieszkańców m.st Warszawy do aktywnego uczestnictwa w kulturze. Mieszkańcy mieli okazję poznać metody pozwalające rozwiązywać problemy społeczne w twórczy sposób w przestrzeni scenicznej.
Kilka opinii seniorów biorących udział w projekcie
- “(…)polubiłem pracę teatralną z młodzieżą”
- “(…)zaskoczyło mnie to, że tak aktywnie biorą udział w dyskusjach z osobami starszymi i rozumieją ich problemy”
- “Przekaz naszych doświadczeń życiowych na młodych uczestników odbiło się zrozumieniem, młodzi są zainteresowani, mają dużo swoich pomysłów”
- “(…)Zaskoczyła mnie inna perspektywa dostrzegania problemów osób starszych przez młodych ludzi”
- “Byłam pozytywnie zaskoczona, że jest młodzież otwarta na kontakty z seniorami. To była super młodzież”
- “Praca międzypokoleniowa to rzecz, która jest potrzebna we współczesnym świecie”
- “Dziękuję za możliwość brania udziału w takim przedsięwzięciu, ponieważ zbliża młodych i dojrzałych, pozwala na wspólne działanie i rozwiązywanie problemów, zbliża pokolenia i prowadzi do bardzo przyjaznych relacji”
- “W zachowaniu młodych ludzi zaskoczyła mnie otwartość, komunikowanie się ze starszymi, że w ogóle nie czuliśmy różnicy wieku. Wspaniałe relacje”
- “Kontakt osób starszych z młodzieżą daje dobre relacje, wzajemne zrozumienie problemów”
Kilka opinii osób młodych biorących udział w projekcie
- „Zaskoczyła mnie ich [seniorów] możliwość otworzenia się do osób w moim wieku. Pomimo wieku jaki nas różni i odmiennych charakterów potrafimy dojść do porozumienia i dogadać się jak dobrzy znajomi”
- “Zaskoczyło mnie to, że [osoby starsze] są takie aktywne, że tyle osób starszych przyszło na te warsztaty”
- “Przed podjęciem decyzji o uczestnictwie w zajęciach uważałem, że osoby starsze są w dużej mierze wścibskie, zamknięte w sobie oraz myślałem, że nie mają pasji i siedzą w domu oglądając polsatowskie seriale. Jednak moje zdanie uległo zmianie po poznaniu wspaniałych seniorek. (…) są bardzo otwarte, miłe, a przede wszystkim mają zainteresowania, hobby i dużo czasu spędzają z rówieśnikami”
- “[osoby starsze] Są bardzo otwarte , zabawne, zdają się rozumieć problemy osób młodszych”
- “Wspólna praca i kontakt z osobami z innego pokolenia pomaga załagodzić konflikty międzypokoleniowe oraz poznać inny sposób myślenia”
- “Osoby starsze bardzo aktywnie spędzają swoje życie i nie są tacy jak postrzegają ich ludzie w moim wieku”
- “Osoby starsze wielu rzeczy mogą nas nauczyć i pokazać świat z nieco innej strony niż widzimy go na co dzień”
- “Zaskoczyło mnie to, że [osoby starsze] były tak otwarte na różne pomysły, że mimo swoich problemów zdrowotnych są aktywne”
Podsumowanie projektu „Seniorzy i Młodzi w Twórczym Działaniu” – edycja 2018
W 2018 roku w ramach projektu „Seniorzy i młodzi w twórczym działaniu” współpracowaliśmy z grupami międzypokoleniowymi z Brzeźna (gmina Goworowo), Otwocka, Garwolina i Rawicza. Wspólnie pracowaliśmy nad przełamywaniem wzajemnych uprzedzeń i poszukiwaniem rozwiązań ważnych dla danej społeczności konfliktów społecznych.
Informacja dla mediów
Harmonogram Festiwalu
30 LISTOPADA 2018 (PIĄTEK) M65, ul. Mińska 65 w Warszawie |
|
Wydarzenie | Godzina |
Rejestracja grup | 9:30-10:00 |
Rozpoczęcie Festiwalu | 10:00-10:15 |
Ile na jednej głowie? – spektakl Teatru Forum grupy z Garwolina | 10:15-11:45 |
Przerwa | 11:45-12:00 |
Ból istnienia – spektaklu Teatru Forum grupy z Otwocka | 12:00-13:15 |
Długa przerwa | 13:15-14:30 |
Żona ma się zawsze starać? – spektakl Teatru Forum grupy z Brzeźna | 14:30-15:45 |
Przerwa | 15:45-16:00 |
Ach te komputery! – spektakl Teatru Forum grupy z Rawicza | 16:00-17:15 |
PODSUMOWANIE | 17:15-17:30 |
1 GRUDNIA 2018 (SOBOTA) M65, ul. Mińska 65 w Warszawie |
|
Warsztat z jogi śmiechu | 11:45-12:45 |
Przerwa | 12:45-13:00 |
HejTY czyli historia Oliwii – spektakl Teatru Forum grupy z Bemowa | 13:00-14:15 |
Przerwa obiadowa | 14:15-15:00 |
Simon mówi… – spektakl Teatru Forum realizowany przez młodzież z Gdańska |
15:00-16:15 |
Przerwa | 16:15-16:30 |
Sieć – spektakl Teatru Forum realizowany przez praktyków TO dla młodzieży |
16:30-17:45 |
Zakończenie Festiwalu | 17:45-18:00 |
4 GRUDNIA 2018 (WTOREK) Znajomi Znajomych, ul. Wilcza 58A |
|
Wolna Niepodległa – pokaz spektaklu Teatru Gazetowego | 18:00-20:00 |
5 GRUDNIA 2018 (ŚRODA) Klubokawiarnia Pożyteczna, ul. Nowy Świat 58 |
|
Szelest – pokaz spektaklu grupy Ma(g)daleny Anny Poznań | 19:00-21:00 |
7-9 GRUDNIA 2018 (PIĄTEK-NIEDZIELA) |
|
Warsztaty Teatru Niewidzialnego wraz z pokazem spektaklu |
Nabór na warsztaty z Teatru Niewidzialnego 2018
Zapraszamy do udziału w rekrutacji na warsztat z Teatru Niewidzialnego, który będzie prowadzony przez eksperta i doświadczonego praktyka tej metody z berlińskiej grupy KURINGA.
Teatr Niewidzialny to jedna z form pracy stworzona przez Augusto Boala, której celem jest dyskusja na tematy tabu lub zabronione w danej społeczności poprzez teatr. Aktorzy przygotowują spektakl, który prezentują w przestrzeni publicznej, włączając tym samym przechodniów w dyskusje.
Czas przyjmowania zgłoszeń zakończył się w dniu 29 listopada.
Osoby, które wyraziły chęć udziału w warsztacie zostaną poinformowane o wynikach naboru drogą mailową najpóźniej 3 grudnia do końca dnia. Zakwalifikowani uczestnicy otrzymają maila z informacją o miejscu i szczegółach warsztatu.
Warsztaty Teatru Niewidzialnego – formularz zgłoszeniowy
Stowarzyszenie Praktyków Dramy STOP-KLATKA zaprasza osoby doświadczone w procesie tworzenia spektakli metodą Teatru Uciśnionych do zgłaszania się na warsztaty z Teatru Niewidzialnego w dniach 7-9 grudnia 2018 roku. Zrekrutowane osoby stworzą spektakl pod okiem doświadczonego praktyka tej metody z berlińskiej grupy KURINGA. Spektakl zostanie zrealizowany w przestrzeni publicznej angażując tym sposobem przypadkowych przechodniów w odgrywaną akcję.
Festiwal Teatru Uciśnionych
Festiwal Teatru Uciśnionych
30 listopada – 9 grudnia
Warszawa
Tegoroczny Festiwal Teatru Uciśnionych odbędzie się w dniach 30 listopada – 9 grudnia. Będzie on zwieńczeniem projektów „Teatr Uciśnionych w Poszukiwaniu Wolności”oraz „Seniorzy i Młodzi w Twórczym Działaniu”.
Podczas Festiwalu wystąpią różne grupy ze swoimi spektaklami w formule Teatru Uciśnionych (Teatru Forum).
Projekt „Teatr Uciśnionych w Poszukiwaniu Wolności”
W ramach projektu „Teatr Uciśnionych w Poszukiwaniu Wolności” zostaną zrealizowane działania mające na celu rozpowszechnienie metody Teatru Forum i angażowanie oraz zachęcanie mieszkańców m.st Warszawy do aktywnego uczestnictwa w kulturze. Mieszkańcy będą mieli okazję poznać metody pozwalające rozwiązywać problemy społeczne w twórczy sposób w przestrzeni scenicznej.
Seniorzy i młodzi w twórczym działaniu – edycja 2018
W tym roku zapraszamy międzypokoleniowe grupy z Brzeźna (gmina Goworowo), Otwocka, Garwolina i Rawicza do wspólnego działania na rzecz przełamywania wzajemnych uprzedzeń i poszukiwania rozwiązań ważnych dla danej społeczności konfliktów społecznych. Continue reading
Oferta dla firm
Stowarzyszenie posiada oddzielną ofertę szkoleniowo-doradczą skierowaną do firm i instytucji publicznych. Zyski z prowadzonej działalności przeznaczamy na realizację projektów społecznych.
Kliknij i sprawdź z czego możesz skorzystać.
Oferta dla biznesu/instytucji/NGO
Oferta szyta na miarę potrzeb
Chętnie zorganizujemy i przeprowadzimy szkolenie dla Twojego zespołu. Program szkolenia dostosowujemy do potrzeb i możliwości naszego klienta. Mogą być to krótkie np. 3 godzinne warsztaty lub nawet kilkudniowe szkolenia (również wyjazdowe).
Proponowane obszary tematyczne:
- antydyskryminacja i równe traktowanie
- komunikacja interpersonalna
- komunikacja międzypokoleniowa
- rozwiązywanie konfliktów
- inteligencja emocjonalna
- integracja i budowanie zespołu
- asertywność
- warsztaty antystresowe
- warsztaty z metody dramy, Teatru Uciśnionych
Członkowie grupy mogą różnić się pod względem preferencji i potrzeb związanych z działaniem w zespole. Jesteśmy różni i to jest ok. Dlatego też staramy się, podczas prowadzonych przez nas warsztatów. łączyć ze sobą różne metody i formy pracy po to aby efektywniej integrować i uczyć ludzi. Tak aby każdy czuł się swobodnie i mógł korzystać ze swojego potencjału.
Szkolimy zarówno stacjonarnie jak i online. W Warszawie i w innych polskich miastach, miasteczkach, wsiach.
Przykładowe oferty szkoleń:
Chcesz abyśmy przygotowali spersonalizowaną ofertę dla Twojego zespołu?
Napisz do nas!
a.busk@stop-klatka.org.pl lub zadzwoń 506 440 764
Przedsmaki Dramy
Termin:
Brak informacji
Zapraszamy na jednodniowy warsztat w trakcie którego doświadczysz i poznasz proste ćwiczenia dramowe. Warsztat to doskonały początek twórczej drogi z dramą lub sposób na przypomnienie sobie różnych ćwiczeń po dłuższej przerwie w praktykowaniu.
Warsztat skierowany jest do osób pracujących z grupami (dziecięcymi, młodzieżowymi i osobami dorosłymi)
Co zyskasz biorąc udział w warsztacie?
- Doświadczysz działania dramy na sobie i będziesz mógł/a zdecydować czy chcesz tą metodą pracować dalej.
- Dowiesz się jakie czynniki wpływają na zaangażowanie osób uczestniczących w zajęcia.
- Poznasz ćwiczenia angażujące grupę na poziomie fizycznym, emocjonalnym i intelektualnym.
- Zobaczysz jak można wykorzystać rozgrzewki dramowe do pracy z różnymi tematami.
- Otrzymasz praktyczne wskazówki dot. wydobywania wartości edukacyjnych z proponowanych ćwiczeń.
Koszt: 300 zł
Zgłoszenia: prosimy o wypełnienie formularza zgłoszeń
Wysłanie formularza zgłoszeń jest równoznaczne z akceptacją zasad organizacji szkoleń w Stowarzyszeniu STOP-KLATKA.
Jeżeli masz pytania zapraszamy do kontaktu: a.busk@stop-klatka.org.pl, tel. 506-440-764
Formularz Przedsmaki Dramy
Dziękujemy za zainteresowanie warsztatem.
Prosimy o wypełnienie wszystkich pól oznaczonych czerwoną gwiazdką. Pozostałe pola formularza są nieobowiązkowe. Continue reading
Dołącz do zespołu realizującego projekt międzypokoleniowy.
Poszukujemy trenera/trenerki do prowadzenia zajęć międzypokoleniowych w Warszawie.
Szkoła ponadpodstawowa
W liceach, technikach i szkołach zawodowych stawiamy na pracę z uczniami w dwóch obszarach – profilaktyki i rozwoju zawodowego.
→ Warsztaty integracyjne
Celem tego 6-godzinnego programu jest zbudowanie więzi w klasie na początku roku szkolnego, co pozwoli uczniom później rozwijać się atmosferze zaufania.
→ Perspektywy, ja na zmieniającym się rynku pracy
To 3-godzinne warsztaty, które wyposażą uczniów w poczucie wpływu na własną sytuację życiową, narzędzia komunikacyjne do rozmowy z pracodawcą i współpracownikami oraz świadomość i umiejętność nazywania swoich kompetencji, potrzeb i wartości.
Szczegółowa oferta: LINK
Zachęcamy do kontaktu:
a.busk@stop-klatka.org.pl,
tel.: 506 440 764
O technikach, które proponujemy można przeczytać w dziale „o dramie” na naszej stronie www:https://stop-klatka.org.pl/co-to-jest-drama/.
Jeśli chcesz poznać ludzi, którzy prowadzą warsztaty zapraszamy tu: https://stop-klatka.org.pl/zespol/.
Oferty przygotowane w ramach projektu Dramowi Obywatele, który realizowany był w ramach programu Obywatele dla Demokracji, finansowanego z Funduszy EOG.
Szkoła podstawowa
Realizujemy programy, w ramach których dzieci uczą się o sobie i o innych:
- poznają emocje – ich nazwy i sposoby wyrażania;
- dowiadują się, dlaczego współpraca jest ważna i jak zrobić, by była skuteczna;
- odpowiadają sobie na pytania, jak mówić, by być słuchanym, jak słuchać, by koledzy chcieli do nas mówić, jak komunikować o swoich potrzebach;
- testują zachowania w sytuacji konfliktowej – dowiadują się, co to jest konflikt, co pomaga, co przeszkadza, jak sobie radzić w takich sytuacjach.
Techniki pracy, których korzystamy są różne w zależności od potrzeb i możliwości grupy. Przede wszystkim korzystamy z metody dramy, która daje dzieciom szansę przećwiczenia zachowań w różnych sytuacjach poprzez zabawę. Chętnie odwołujemy się do wyobraźni dzieci i sięgamy po teksty kultury, dzięki czemu dzieci chętniej uwewnętrzniają proponowaną przez nas wiedzę i wprowadzanie zasady.
Mamy wypracowane cztery konkretne programy, które dostosowujemy w kontakcie z kadrą danej szkoły.
→ Warsztaty integracyjne.
To oferta na początek roku dla dzieci z klas IV, V i VI, VII i VIII oraz dla klas szkół ponadpodstawowych
Celem tego 6-godzinnego programu jest zbudowanie więzi w klasie na początku roku szkolnego, co pozwoli uczniom później rozwijać się atmosferze zaufania.
Szczegółowa oferta: LINK
→ Więź – profilaktyka przez integrację
To propozycja dla klas IV, V i VI.
Celem tego 12-godzinnego cyklu zajęć jest rozwój umiejętności interpersonalnych dzieci oraz zwiększenie świadomości wartości, potrzeb, zainteresowań własnych oraz innych osób w klasie.
Szczegółowa oferta: LINK
→ Dramowe Historie Uchodźców
Celem warsztatów jest uświadomienie psychologicznych konsekwencji nagłej, nieplanowanej zmiany sytuacji życiowej, istniejących barier na drodze do integracji lub wejścia w nową klasę i kulturę.
Szczegółowa oferta: LINK
→ Interaktywny spektakl dla dzieci „W świecie emocji”
To oferta dla dzieci z klas nauczania początkowego.
Spektakl w aktywny sposób rozwija w dzieciach rozumienie emocji swoich i innych.
Szczegółowa oferta: LINK
→ Z książką w walizce
To propozycja dla dzieci z klas I, II i III z zakresu edukacji kulturalnej.
To cykl 10 warsztatów (lub mniej) dla dzieci, którego celem jest odkrycie na nowo literatury i poznanie bogactwa świata, który ona przedstawia, oraz znalezienie w niej odpowiedzi na przeżywane przez dzieci problemy.
Szczegółowa oferta: LINK
Zachęcamy do kontaktu: a.busk@stop-klatka.org.pl
tel.: 506 440 764
O technikach, które proponujemy można przeczytać w dziale „o dramie” na naszej stronie www: https://stop-klatka.org.pl/co-to-jest-drama/.
Jeśli chcesz poznać ludzi, którzy prowadzą warsztaty zapraszamy tu: https://stop-klatka.org.pl/zespol/.
Oferty przygotowane w ramach projektu Dramowi Obywatele, który realizowany był w ramach programu Obywatele dla Demokracji, finansowanego z Funduszy EOG.
Klasy 7- 8 szkoły podstawowej
Nasze programy realizowane w klasach 7-8 odpowiadają przede wszystkim na potrzebę przeciwdziała ryzykownym zachowaniom. Realizujemy w nich tzw. profilaktykę pozytywną, stawiając na integrację uczniów w grupie rówieśniczej, jaką jest klasa. Ale także rozmawiamy z uczniami wprost na temat konfliktu, cyberprzemocy czy używek.
→ Warsztaty integracyjne
Celem tego 6-godzinnego programu jest zbudowanie więzi w klasie na początku roku szkolnego, co pozwoli uczniom później rozwijać się atmosferze zaufania.
Szczegółowa oferta: LINK
→ Dramowe Historie Uchodźców
Celem warsztatów jest uświadomienie psychologicznych konsekwencji nagłej, nieplanowanej zmiany sytuacji życiowej, istniejących barier na drodze do integracji lub wejścia w nową klasę i kulturę.
Szczegółowa oferta: LINK
→ SIEĆ. Interaktywny spektakl o cyberprzemocy
To program w formie teatru forum i warsztatów tematycznych. Jego głównym celem uświadomienie młodzieży potencjalnych skutków nieprzemyślanych działań w internecie i uwrażliwienie ich na uczucia innych.
Szczegółowa oferta: LINK
Zachęcamy do kontaktu: stowarzyszenie@stop-klatka.org.pl, tel.: 739 014 400.
O technikach, które proponujemy można przeczytać w dziale „o dramie” na naszej stronie www: https://stop-klatka.org.pl/co-to-jest-drama/.
Jeśli chcesz poznać ludzi, którzy prowadzą warsztaty zapraszamy tu: https://stop-klatka.org.pl/zespol/.
Oferty przygotowane w ramach projektu Dramowi Obywatele, który realizowany był w ramach programu Obywatele dla Demokracji, finansowanego z Funduszy EOG.
Wspólne działania młodzieży i dorosłych
W okresie październik 2015 – marzec 2016 młodzież biorąca udział we wcześniejszych działaniach projektu oraz radni i radne Młodzieżowej Rady Miasta przy wsparciu tutorek ze Stowarzyszenia oraz dorosłych przygotowała i zrealizowała własne inicjatywy tj. : Continue reading
Edukacja rówieśnicza
Czym jest obywatelskość? Jakie tematy są ważne dla naszych rówieśników w zakresie obywatelskości? Z jakich elementów składa się warsztat? Czym jest cykl Kolba i w jakim celu się go wykorzystuje? Jakie sytuację ,,trudne” mogą pojawić się w trakcie prowadzenia warsztatów i jak reagować?
Edukacja rówieśnicza z perspektywy uczestnika – Kto by pomyślał?
Kiedy opowiadałem swoim znajomym i rodzinie o tym, że prowadzę warsztaty i za każdym razem zadawali mi dwa pytania. Po pierwsze: Co wy tam robicie? Najprościej było chyba powiedzieć „pomagamy innym” dodając kilka informacji na temat metod jakimi prowadzimy zajęcia. Drugie pytanie to: co Ty z tego masz? płacą Ci za to? Tutaj zawsze mówiłem, że poza zdobytym doświadczeniem to nic. Dopiero po jednych z warsztatów zrozumiałem, że dostajemy dużo więcej. Uczucie które mi towarzyszyło po jednych z zajęć mogę śmiało nazwać niesamowitym. Po tym gdy jedna z gimnazjalistek powiedziała nam, że to co robimy z Piotrkiem ma sens zrozumiałem po co tak na prawdę tu jestem. W środku uczucie, że pozytywnie wpływasz na czyjeś życie pozwalało mi przez kilka dni budzić się z uśmiechem na twarzy. Uczucie utrzymywało się przez kilka dni, zastanawiałem się jak kilka zdań wypowiedzianych z ust piętnastoletniej gimnazjalistki jest tak bardzo uszczęśliwić mnie samego. Czułem się spełniony, widziałem, że zrobiłem coś dobrego na co ktoś inny nie zachował się obojętnie.
JAK TO WYGLĄDAŁO Z MOJEJ STRONY
Jestem Daniel, a moja historia z Obywatelem PRO rozpoczęła się dwa lata temu podczas pierwszej edycji projektu w Grójcu. Samo to, że zgłosiłem się do napisania relacji, czegoś na wzór artykułu jest dla mnie wielkim zaskoczeniem. Od zawsze byłem osobą chodzącą na skróty, nie kończyłem tego co zaczynałem a moja obecność w projekcie jest całkowitym przypadkiem, przypadkiem który mocno zaingerował w moje życie.
Na początku działałem, żeby zdobyć uznanie w oczach nauczycieli, trochę rozgłosu wśród znajomych i coś co mogę sobie wpisać sobie do CV. Zaczęło się od społecznych akcji – organizacji kina plenerowego, filmu na temat zaniedbanego lokalnego amfiteatru. Byłem nastawiony na działania lecz po tygodniu, może dwóch cały zapał uleciał. Dopiero w kolejnej edycji zrozumiałem, że robienie czegoś dla innych może pomóc nam samym.
W projekcie nastawionym na edukacje rówieśniczą naszym zadaniem było szukanie i próba określenia rozwiązania problemów przeciętnego piętnastolatka . Na jednym z warsztatów razem z Piotrem, kolegą z którym prowadziłem warsztaty, zaczęliśmy mówić, że warto wybrać własną drogę , żyć „po swojemu” nie zważając na opinie i to jak postrzegają nas inni ludzie. Wróciłem do domu i zacząłem się zastanawiać czy ja właściwie jestem odpowiednią osobą by propagować takie treści. Chodzi o to czy ja sam „stawiam na swoje” i idę swoją ścieżką. Spróbowałem stanąć z boku i popatrzeć z tej perspektywy na swoje życie. Odkryłem, że nie jestem gimnazjalistą, ale ten sam problem dotyczy także i mnie.
Zdałem sobie sprawę z tego, że od zawsze z trzeciej ręki było mi pokazywane co będzie dla mnie „lepsze”. Nawet nie byłem tego świadomy, ale odkąd to zrozumiałem – żyje wg własnej ścieżki, mimo tego, że nie wszystkim w moim otoczeniu to pasuje. Czemu miałbym patrzeć na to, że moje marzenia są niewygodne dla innych?
Nie podejrzewam, że ten projekt wpłynie na moje zmiany, ale pokazuje to, że wystarczy zacząć robić COŚ, gdzie „coś” dla każdego ma inne znaczenie. Dla jednego jest to pasja której nie potrafi pokazać, dla innego życiowa decyzja a dla jeszcze innej osoby może to być nie zgodzenie się z tym jak inni układają nasze życie. Zdarzyło Ci się kiedyś, że podjąłeś jakąś decyzje wbrew sobie, bo ktoś miał inne zdanie? Skoro to życie jest TWOJE to czemu patrzysz na INNYCH podczas podejmowania decyzji?
Mogę tylko opisać moją historie Ale skoro doszedłeś do zakończenia to poświęć minutę i zastanów się nad SWOIM ŻYCIEM, czy wygląda ono tak jak chcesz?
Autorem tekstu jest Daniel Zieliński– uczestnik pierwszej edycji projektu pn. Obywatel PRO oraz komponentu o edukacji rówieśniczej w ramach tej edycji projektu
Edukacja rówieśnicza w z perspektywy uczestnika
Siedzę sobie przy moim stoliku do nauki i obserwując piękną, słoneczną i zachęcającą do wyjścia na dwór pogodę, zastanawiam się, co umieścić w tym artykule, aby w pełni oddał to, czym dla mnie jest edukacja rówieśnicza. Żartowałem. Na zewnątrz jest mglisto, zimno,mokro i ponuro. Patrzę w okno i uśmiecham się delikatnie, bo wiem, że jeszcze rok temu miałbym obniżone samopoczucie przez taką pogodę. Dzisiaj dla mnie to tylko pogoda. Tak – o tym będzie mój artykuł, o zmianach jakie się we mnie dokonały, podczas projektu „Obywatel Pro” w tym w trakcie edukacji rówieśniczej.
Na początku powiem, że napiszę tak jak było, nic nie dodam, nic nie ujmę. Zacznę w standardowy dla siebie sposób i opowiem wam historię, będzie o spontaniczności. Jeszcze kilka miesięcy temu chciałem mieć wszystko zaplanowane, dopięte na ostatni guzik oraz kontrolę nad wszystkim co będę robić i co będę mówić. Projekt to zmienił. Teraz rozumiem, że o ile plan na życie jest ogromnie ważny, to samego sposobu jak to zrobimy – nie jesteśmy w stanie zaplanować. Wybierzmy sobie ścieżkę – to ważne, ale nie planujmy czym będziemy jechać. Kiedy nie próbujemy na siłę planować sobie życia to nabiera ono niesamowitych barw, zaskakuje i stajemy się ciekawi tego co będzie jutro. Dosłownie szkoda nam czasu na sen.
Historia o tym jak odkryłem w sobie swobodę.
Prowadziłem z Danielem trzy warsztaty i są one piękną metaforą ewolucji jaką przeszedłem w zrozumieniu tego co napisałem, a to dopiero początek. Mieliśmy przygotowany plan warsztatów. Ogólny zarys, bo wraz z Danielem postawiliśmy na swobodę i elastyczność, więc na dobrą sprawę plan tworzyliśmy na bieżąco- w trakcie prowadzenia warsztatów dla rówieśników.
Zanim przejdziecie dalej- przeczytajcie pierwsze zdanie drugiego akapitu. Na pierwszych warsztatach wyglądało to w ten sposób, że kiedy wprowadziliśmy jakiś temat do dyskusji albo zainicjowaliśmy grę, to w trakcie całej akcji słyszałem cichy szept do ucha: „Piotrek- czy wiesz co robimy potem?”. Oczywiście nie miałem pojęcia i zadawałem do samo pytanie Danielowi. W pewnym stopniu wiedziałem, że jestem poza grą, poza tym co robimy. W głowie miałem huragan myśli, które podrzucały mi pomysły co robić dalej, aby warsztaty przebiegały w dobrej atmosferze. Oczywiście finalnie tak było – świetnie się spisaliśmy, aczkolwiek gdzieś z tyłu głowy miałem to odczucie, że nie angażowałem się w pełni. Mimo wszystko wyciągnęliśmy wnioski z pierwszych warsztatów i byliśmy gotowi na kolejne.
Pierwsze warsztaty w gimnazjum, czyli ogólnie drugie, które prowadziłem były najbardziej niesamowite. Po pierwszych warsztatach mieliśmy trochę doświadczenia i pełno pomysłów, które umieściliśmy w kolejnych. Cofnijmy się teraz w czasie. To był rześki poranek. Czułem spokój, dziwny spokój. To było nie znane mi uczucie, bo wiedziałem, że za chwile za 90 minut będę wraz z Danielem prowadził warsztaty, nie odczuwałem stresu. Zaintrygowany tym stanem wszedłem na salę i zaczęło się coś wspaniałego.
Nawiązaliśmy dobry kontakt z grupą od której w pewnym stopniu zależało jak będzie przebiegać spotkanie.. Grupa była bardzo otwarta oraz angażowała się w szkolenie. Natomiast wracając do tematu spontaniczności – najzabawniejszym dla mnie momentem był ten, w którym w połowie warsztatów spotkałem się wzrokiem z Danielem i wymieniliśmy się delikatnymi uśmiechami mówiącymi : „Nie wiem co dalej, ale co z tego – bawimy się”. Wtedy poczułem, że jestem w pełni zaangażowany w to co robię. Miałem świetne pomysły, ale jednocześnie nie rozmyślałem zbytnio co będziemy robić dalej. Wówczas poczułem prawdziwą energię zabawy z prowadzenia warsztatów. Kulminacyjnym momentem było chwila, kiedy odpaliłem klimatyczną muzykę i poprosiłem wszystkich o wyjęcie kartek. Mina Daniela była bezcenna, bo oczywiście nie powiedziałem mu, co mam zamiar zrobić. To ćwiczenie polegało na wypisaniu swoich marzeń. Zacząłem zadawać pytania, które zachęcały do tego, aby się otworzyć i napisać swoje najskrytsze marzenia, po to, by potem zacząć je realizować. Nagle Daniel zaskakuje i zaczynamy zadawać inspirujące pytania na zmianę. Potrafiliśmy zrozumieć się bez słów. Moment w którym oddałem się zabawie, zamiast nadmiernie rozmyślać był kluczowy.
Dopiero wtedy, kiedy kończą się wyobrażenia i oczekiwania w stosunku do tego jak rzeczy mają wyglądać, jak ludzie mają się zachowywać, jaki rezultat mamy osiągnąć, stajemy się wyluzowani i pełni spokoju, a to otwiera nam drogę do kreatywności i spontaniczności. Oczywiście te dwa słowa nic nie znaczą na kartce papieru. To trzeba poczuć we własnym ciele. Dopiero wtedy można to w pełni pojąć.
Projekt wiele mnie nauczył. Wrzucił mnie w sytuacje, w które nie do końca chciałem być wrzucony, bo wykraczały one poza moją strefę komfortu. Zdobyłem piękne doświadczenia z których mogę wyciągnąć cenne wnioski. Nie piszę tylko o „edukacji rówieśniczej” , ale o całym projekcie „Obywatel Pro”. Chociaż to sprowadzenia warsztatów dla rówieśników wyciągnąłem najwięcej, to jestem ogromnie wdzięczny za cały projekt. Patrząc chłodnym okiem przez pryzmat doświadczeń, które zdobyłem poczułem smutek, kiedy wyobraziłem sobie, że mógłbym nie zgłosić się do projektu. Gdybym nie zgłosił się do „Obywatela Pro”- to byłbym kompletnie innym człowiekiem. Czuję, że moja decyzja była dobrą decyzją.
Funkcjonowanie w życiu w oparciu o własne doświadczenia.
Życie ma to do siebie, że możemy coś przeczytać albo usłyszeć i powiemy: „Ooo, to mądre.”. Oczywiście na tym kończy się całe zrozumienie. Dzięki projektowi naprawdę uświadomiłem sobie pewien truizm, ponieważ doświadczyłem tego na własnej skórze. To niewątpliwa zaleta projektu – stawianie na działanie. Do rzeczy. Daniel przed warsztatami za pomocą pięknej metafory przekazał nam, że bardzo ważne jest to, aby mówić w co wierzymy, aby opowiadać to co jest z nami spójne. Pomyślałem, że to mądre i postanowiłem tak robić. Z rzeczywistością zderzyłem się bardzo szybko, bo już na naszych trzecich-ostatnich warsztatach. Był to dzień pełen niespodzianek…
Pozostało dziesięć minut do rozpoczęcia warsztatów. Nie mogłem skontaktować się z Danielem od ponad 24 godzin. Zajęło mi to chwile, zanim dotarło do mnie, że będę musiał poprowadzić zajęcia sam. Jestem gotowy podjąć wyzwanie. Widzę przed sobą Huberta i Roberta, którzy klepią mnie po plecach i krzyczą, że dam radę. Wchodzę do klasy i czuje delikatne wibracje- odbieram telefon od Daniela, który mówi, że za chwilę będzie. Miał bardzo szalony dzień, co mnie cieszy, bo dzięki temu zrozumiałem coś bardzo ważnego. Wszedłem do sali. Sam. Nie licząc oczywiście klasy oczekujących i rządnych dynamizmu gimnazjalistów. Przyznam szczerze- delikatny szok. Wiadro zimnej wody na głowę. Zacząłem prowadzić warsztat. Połowa tego, o czym mówiłem, była po to, aby zagospodarować czyjś czas- nie czułem się z tym dobrze, a grupa reagowała średnio.
Tak wyglądała jedna strona medalu. Po trzydziestu minutach wszedł Daniel, a ja powróciłem do stanu spokoju, bo wiedziałem, że nie spoczywa na mnie sto procent odpowiedzialności. Stało się coś nieoczekiwanego- kiedy spłynęła ze mnie cała presja zacząłem prowadzić te warsztaty w typowy dla siebie – dynamiczny sposób. Zacząłem mówić o moich doświadczeniach. Uzyskałem dostęp do nieograniczonych pokładów tematów, a grupa zmieniła swoje nastawienie do mnie. Zaczęła dopytywać i aktywnie uczestniczyć w ćwiczeniach.
Mogę powiedzieć, że zrozumiałem naprawdę, jak ważne jest niepowtarzanie nawet najmądrzejszych, ale nie swoich przemyśleń. Zrozumiałem to, ponieważ tego doświadczyłem.
Podsumowanie
Projekt wzbogacił mnie o wiele różnorodnych doświadczeń, które pomogły mi w lepszym stopniu zrozumieć świat. Nie mógłbym nie wspomnieć o ludziach z którymi przechodziłem przez te wszystkie opisane i te nie opisane doświadczenia. „Obywatel Pro” był świetnym zapalnikiem do nawiązywania nowych lub szlifowania istniejących już znajomości. Poznałem osoby takiego kalibru, że kiedy spoglądam im w oczy mogę dostrzec coś więcej niż przeciętność. Znajomość z takimi ludźmi, to zupełnie inna znajomość niż ta z kolegą z klasy. Dawno temu podczas warsztatu Justyna powiedziała, że jesteśmy jak rodzina. Podpisuje się pod tym. Dodatkowo przez te dwa lata kontaktu z „Obywatelem Pro” poznałem od środka jak wygląda praca z grupą i w grupie. Osobiście fascynuje mnie jak działają ludzie, a projekt dał mi jeszcze więcej okazji do lepszego zrozumienia integracji społecznych.
Dlaczego warto brać udział w takich projektach? Ponieważ to co opisałem w tym artykule to zaledwie skrawek tego co działo się po drodze. To czubek góry lodowej moich doświadczeń związanych z projektem „Obywatel Pro”. Mam nieodparte wrażenie, że słowa osłabiają prawdziwy przekaz. Zostaje on zniekształcony, więc idźcie po swoje własne doświadczenie.
Autorem tekstu jest Piotr Galej – uczestnik pierwszej edycji projektu pn. Obywatel PRO oraz komponentu o edukacji rówieśniczej w ramach tej edycji projektu ,